کام برداشتن با تربت
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام حسین (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
مستحبّ است کام نوزادان را با تربت سید الشهدا(ع) بردارند که سبب امان است. آشنا ساختن کام فرزند با خاک شهادت، الهام دهندۀ پیوند با عاشورا و قداست بخشیدن به حیات نوزاد، در نخستین روز‌های زندگی است. امام صادق(ع) فرمود: «حَنِّكُوا أَوْلاَدَكُمْ بِتُرْبَةِ الْحُسَيْنِ فَإِنَّهُ أَمَانٌ»[۱]. کام فرزندانتان را با تربت قبر حسین(ع) بردارید، چرا که این، سبب امان او خواهد شد. این استحباب، نسبت به آب فرات هم وجود دارد و به نوعی چشاندن محبّت حسینی و آشنا ساختن سرشت فرزند با مکتب عاشوراست. "تحنیک" و "سغ برداشتن" هم گفته می‌شود. بعضی جاها مقداری از تربت را در آب یا شربت حل می‌کنند و به افراد می‌دهند تا شفا یابند و متبرّک شوند. به این کار اصطلاحا "تربت نوشانی" می‌گویند[۲].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ بحار الأنوار، ج۹۸، ص۱۲۴ و ۱۳۶.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۹۲.