بشیر بن جابر بن عراب
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
نسب وی را چنین گفته‌اند: بشیر بن جابر بن عراب بن عوف بن ذوالة بن شبوه عبسی[۱] ابن عبدالبر[۲]، نام جدش را «غراب» که تصحیف «عراب» است[۳] ثبت کرده و نسب او را «عتکی» یا «غافقی» دانسته است که با «عبسی» بودن وی که زیر مجموعه‌ای از آن دو می‌باشد، منافات ندارد. بشیر در وفدی نزد پیامبر آمد و اسلام آورد[۴]، اما روایتی از وی تقل نشده است[۵]. بنا به گزارشی، وی شاهد فتح مصر بود[۶].
در برخی منابع تفسیری از قول بشیر نقل شده که ابن مسعود نماز گزارد و شنید که مردم همراه امام جماعت در قرائت هم صدا شده‌اند. از این رو، پس از پایان نماز به آنها گفت: مگر آیه ﴿وَإِذَا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَأَنْصِتُوا﴾[۷]. را نشنیده‌اید؟[۸] برادر بشر، محمد نیز از صحابه بود و در فتح مصر شرکت داشت[۹].[۱۰]
جستارهای وابسته
- محمد بن جابر بن عراب (برادر)
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۴۴۱.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۵۶.
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۸.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۴۴۱.
- ↑ سمعانی، ج۳، ص۳۹۸؛ زبیدی، ج۳، ص۱۹۳؛ ابن ماکولا، ج۵، ص۱۰۹ و ج۷، ص۱۳.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۴۴۱؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۲؛ ابن ماکولا، ج۷، ص۴۴۱.
- ↑ «و چون قرآن خوانده شود بدان گوش فرا دهید و خاموش بمانید باشد که بر شما بخشایش آورند» سوره اعراف، آیه ۲۰۴.
- ↑ طبری، ج۹، ص۲۱۶.
- ↑ ابن حجر، ج۶، ص۶
- ↑ سامانی، سید محمود، مقاله «بشیر بن جابر بن عراب»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۴۶.