موسی بن عقیل بن ابی‌طالب
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
مادرش ام البنین دختر ابوبکر بن کلاب عامری و یا به قولی «امّ ولد» (کنیز) بود. از ابومخنف نقل شده که وی پس از شهادت برادرش جعفر بن عقیل در برابر دشمن ایستاد[۱] و چنین رجز خواند:
| يا مَعْشَرَ الْکُهُوِل والشُبّاِن | اَضْرِبُکُمْ بالسَّیْفِ والِسّنانِ | |
| احمي عن الفتية والنسوان | وَعَنْ امامِ الاِنْسِ والْجانِ | |
| اَرْضی بِذاكَ خِالقْ الرَحْمنِ | سَبْحانَهْ ذُوالْمَلِكِ الدَیّانِ[۲] |
- ای پیران و جوانان با شمشیر و نیزه با شما می‌جنگم و از دختران و زنان و امام جنّ و انس حمایت می‌کنم، با این کار رضایت خالق بخشنده را می‌جویم، او پاک و منزّه و صاحب پادشاهی و حسابگر است.
آنگاه با شمشیر خود بر دشمن یورش برد و سی نفر از سربازان شجاع ابن سعد را کشت و شماری را نیز زخمی کرد در این هنگام عمرو بن صبیح صیداوی (صیلاوی) که در کمین وی نشسته بود با نیزه بر او زد و از اسب به زیر افکند، سپاه ابن سعد او را محاصره کرده به شهادت رساندند[۳]. از وی در منابع پیشین و زیارات یاد نشده است.[۴]
جستارهای وابسته
منابع
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ ذخیرة الدارین، ص۱۶۲؛ وسیلة الدارین، ص۲۳۳.
- ↑ ذخیرة الدارین، ص۱۶۲؛ وسیلة الدارین، ص۲۳۳-۲۳۴؛ عشره کامله، ص۴۳۱.
- ↑ ذخیرة الدارین، ص۱۶۲؛ وسیلة الدارین، ص۲۳۳-۲۳۴.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۶۶-۳۶۷.