مقام معصوم

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۸ آوریل ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۵۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقام معصوم یا همان جایگاه او از دو منظر قابل بررسی است:

  1. در قوس نزول فیض و رحمت الهی که در این صورت به معنای منصب و جایگاهی است که خدای متعال به این بنده برگزیده خود داده است که از آن به منصب معصوم تعبیر می شود؛ مانند: خلافت، نبوت، رسالت، امامت، وصایت و امثال ذلک. اين مقام يا شأن و منصب الهی، وظایفی برای معصوم به دنبال دارد.
  2. در قوس صعود و عروج الی الله است که در این صورت به معنای درجه ای از درجات قرب الهی خواهد بود. به همین دلیل از آن به درجه معصوم تعبیر می شود.


مصادیق معصوم در بحث مقام

  1. مقام امام؛
  2. مقام پیامبر؛
  3. مقام پیامبر خاتم؛
  4. مقام ولی؛
  5. مقام وصی؛
  6. مقام اهل بیت (ع)؛
  7. مقام فاطمه زهرا (ع).


مقام معصوم به معنای منصب الهی او

  1. مقام خلافت الهی؛
  2. مقام حجت الهی؛
  3. مقام ولایت الهی؛
  1. مقام امامت الهی؛
  2. مقام هدایت الهی؛
  3. مقام مخزن الهی؛
  4. مقام وراثت پیامبر؛
  5. مقام عصمت الهی؛
  6. مقام قبولی اعمال؛
  1. مقام رکنیت برای اهل زمین؛
  2. مقام امان اهل زمین.

تقسیمی دیگر برای مقام معصوم

  1. مقام تشریعی:
    1. مقام ابلاغ وحی؛
    2. مقام تفسیر رسالت (مقام تفسیر قرآن)، (مقام تفسیر شریعت
    3. مقام تأویل قرآن؛
    4. مقام تشریع احکام؛
    5. مقام تفریع؛
    6. مقام تطبیق.
  2. مقام تکوینی؛
  3. مقام ولایی (مقام ولايت):
    1. مقام ولایت مادی:
    2. مقام رهبری (مقام مدیریت
    3. مقام حکومت (مقام اجرا
    4. مقام قضاوت.
    5. مقام ولایت معنوی:
    6. مقام هدایت معنوی (مقام ایصال الی المطلوب
    7. مقام دستورهای اخلاقی (مقام دستورهای تربیتی).

منبع‌شناسی جامع مقام معصوم