جعفر بن عبدالله عباسی
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
جعفر بن عبدالله عباسی در حدیث - جعفر بن عبدالله عباسی در تاریخ اسلامی - جعفر بن عبدالله عباسی در معارف و سیره رضوی
مقدمه
پسر مأمون عباسی بود که بعد از مرگ پدر، در دستگاه حکومتی عمویش معتصم منصوب شد. به سبب اینکه معتصم نتوانست وجود مقدس امام جواد(ع) را تحمل کند، سرانجام با جعفر در فکر توطئه قتل آن حضرت برآمدند و برای این کار، ام الفضل -همسر امام(ع) - را مناسب دیدند[۱]. ام الفضل - دختر مأمون - به سبب کینه‌ای[۲] که از امام جواد(ع) در دل داشت، با عمویش معتصم و برادرش جعفر همکاری نمود و امام جواد(ع) را مسموم و به شهادت رساند[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ منتخب التواریخ، ص۷۴۳.
- ↑ آنچه در تاریخ ذکر شده نشانگر این است که امام جواد(ع) از ام الفضل صاحب اولادی نشدند و ایشان با کنیزی به نام سمانه (ازدواج کردند که ثمره این ازدواج امام هادی(ع) و امام زاده موسی مبرقع(ع) بود، و چون امام(ع) به سمانه خاتون(ع) توجه بیشتری داشتند، همین امر سبب رشک و حسادت و کینه ام الفضل گردید. (الکامل، ج۵، ص۲۳۸).
- ↑ بحارالانوار، ج۵۰، ص۱۷.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص۲۰۶.