جرجانی
جرجانی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: جرجانی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ادیب و منطقی و حکیم و علامه محقق و فقیه حنفی. وی در بیست سالگی [۱] یا در ۳۹ سالگی [۲] به دعوت شاه شجاع مظفری به شیراز رفت و در مدرسه دارالشفای آن شهر به تدریس پرداخت. تمیور، پس از تصرف شیراز او را به سمرقند فرستاد [۳] اما او پس از مرگ تیمور به شیراز بازگشت و در سال ۸۱۶ (وبه اختلاف روایات در یکی از سال‌های ۸۱۴، ۸۱۸، ۸۲۴) در آن شهر درگذشت و آرامگاه او به محله سروزک زیارتگاه است. شمار تألیفات او به ۵۰ کتاب کوچک و بزرگ می‌‌رسد، که هدیة العارفین او ۳۴ کتاب و ریحانة الادب نام ۲۵ کتاب او را ثبت کرده‌اند، از آن جمله است:
- التَّعریفات در شرح اصطلاحات علمی و ادبی و فلسفی.
- شرح المَواقف از عضدالدین ایجی
- شرح السّراجیة
- شرح کَنزالدََّقائق در فروع فقه حنفی
- المِصباح فی شرح المِفتاح از سکّاکی (همه به عربی چاپ شده)
- صَرف میر
- شرح کافیه ابن حجاب
- الکُبری، در منطق
- الصُّغری، در منطق
- فنّ المُعمّا که پنج کتاب اخیر به فارسی است.
محل ولادت او را در گرگان [۴]، جُرجان [۵] و تگوی استرآباد [۶] گفته‌اند و در راهنمای ادبیات محل تولد او را شیراز ذکر شده است[۷].[۸].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ به نوشته ریحانة الادب
- ↑ به نوشته معین
- ↑ وبه نوشته زرکلی او خود به سمرقند گریخت. که البته درست نیست.
- ↑ معین
- ↑ ریحانة الادب و هدیة العارفین
- ↑ زرکلی و المنجد
- ↑ اعلام ۵ / ۷، راهنمای ادبیات ۱۲۳، ریحانه ۳ / ۲۱۵، معجم المؤلفین ۷ / ۲۱۶، معین ۱ / ۹۰۲، المنجد ۲۱۱، هدیة العارفین ۱ / ۷۲۸.
- ↑ تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲، ص۱۳۱۵ -۱۳۱۶.