امیدواری به خدا در معارف دعا و زیارات

این مدخل زیرشاخهٔ بحث امیدواری به خدا است. امیدواری به خدا از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امیدواری به خدا در قرآن - امیدواری به خدا در حدیث - امیدواری به خدا در نهج البلاغه - امیدواری به خدا در اخلاق اسلامی - امیدواری به خدا در معارف دعا و زیارات - پرسش‌های مرتبط

دعا‌های مرتبط

1. در دعای کمیل آمده است: "تو کریم‌تر از آنی که از نظر دور داری آنکه را که خود پرورانده‌ای، یا دور کنی آنکه را که خود به‌سوی خود کشیده‌ای، یا آواره نمائی کسی را که مأوی داده‌ای، یا به بلاء بسپاری کسی را که خود تحت سرپرستی گرفته بدو مهربانی نموده‌ای!. و کاش می‌‌دانستم ای سیّد و معبودم و مولایم! آیا بر چهره‌هائی که در برابر عظمت توبه سجده می‌‌افتند، و بر زبانهائی که به راستی گویای توحید تو بوده و ثناخوان شکرت می‌‌باشند، و به دلهائی که به معبودیّت تو با تحقیق معترف شدند، و بر جانهائی که پر از معرفت تو شده ترسان گردیدند، و بر دست و پائی که برای اطاعت و آمرزش به پرستشگاه تو شتافتند، آتش را مسلط خواهی نمود؟. هرگز اینچنین گمانی به تو نیست، و فضلت چنین خبری به ما نداده!؛ ای کریم و ای پروردگار"
2. در دعای ابو حمزه ثمالی آمده است: "بارخدایا! تو گفتی و گفت تو صحیح و وعده‌ات راست است، که: "بخواهید از فضل خدا زیرا که خدا به شما مهربان است"؛ و صفت تو نیست ای سرور من که دستور دهی تا تو را بخوانند، آنگاه در اعطا بخل ورزی... پروردگارا! تو را در حالی که دهشت‌زده و راغب و امیدوار و ترسانم می‌‌خوانم، من چون گناهان خویش را می‌‌بینم به گریه در می‌‌آیم و چون کرم و بخشش تو را می‌‌بینم به طمع می‌‌افتم".

منابع

• مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی ج۱