حبیب بن حمار اسدی کوفی
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
- وی از محدثین و راویان حدیث و ساکن کوفه بود که از ابوذر غفاری نقل حدیث کرده است. در نام پدر او اختلاف است، برخی "حمار" و برخی "حماز" و "عمار" هم گفته‌اند، حبیب در ابتدا از شیعیان و یاران امیرالمؤمنین(ع) بود، اما پس از شهادت آن حضرت به طمع حطام دنیا از خاندان پیغمبر(ص) کناره گرفت و به بنی امیه (معاویه و یزید) پیوست و خسران آخرت بر خود خرید.
- ابن ابی الحدید از ثابت ثمالی از سوید بن غفله نقل می‌کند: روزی امیرالمؤمنین(ع) از مسجد کوفه برای مردم خطبه می‌خواند، در بین سخنرانی امام(ع) مردی از میان جمع برخاست و گفت: من از وادی القری می‌گذشتم، دریافتم خالد بن عرفطه[۱] از دنیا رفته است! شما بر او طلب مغفرت کنید. امام(ع) فرمود: "او نمرده و نمی‌میرد تا پیشاپیش لشکر ضلالت و گمراهی حرکت کند و پرچم دار آن لشکر گمراهی، حبیب بن حمار است". در این میان مردی از میان جمعیت برخاست ندا داد، ای امیرمؤمنان من حبیب بن حمار هستم و من شیعه شمایم، امام(ع) فرمود: "سخن همان است که گفتم". ثابت ثمالی می‌گوید: به خدا سوگند، من نمردم تا دیدم ابن زیاد، عمر سعد را برای جنگ با حسین بن علی(ع) فرستاد و دیدم خالد بن عرفطه در پیشاپیش سپاه او در حرکت و حبیب بن حمار پرچم‌دار آن سپاه بود و از باب الفیل وارد مسجد کوفه شدند [۲].
- ابوالفرج اصفهانی داستان فوق را نقل کرده با این تفاوت که ثابت ثمالی می‌گوید: "دیدم خالد بن عرفطه پیشاپیش سپاه معاویه (پس از صلح با امام حسن(ع)) و حبیب بن عمار، پرچم‌دار آن بود و از باب الفیل وارد مسجد کوفه شدند"[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ خالد بن عرفطة از اصحاب رسول خدا(ص) و شیعیان حضرت علی(ع) بود اما سرانجام به انحراف رفت و در سال ۶۴ هجری به دست مختار ثقفی به قتل رسید.
- ↑ شرح ابن ابی الحدید، ج۲، ص۲۸۶ و ج۶، ص۴۷ و قاموس الرجال، ج۳، ص۹۱ و ج۴۱، ص۱۳۴.
- ↑ مقاتل الطالبین، ص۴۶.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۳۵۸-۳۵۹.