جمره
آشنایی اجمالی
نسب و قبیله او مشخص نیست و از او در حدیثی یاد شده است. براساس این حدیث رسول خدا(ص) خطاب به افرادی که در کنارش بودند فرمود: چه کسی این شتر را میدوشد؟ مردی برخاست که چون آن حضرت نامش را پرسید و دانست که «مُرّه = تلخی» نام دارد، از او خواست که بنشیند. مرد دیگری برخاست و خود را «جَمره = اخگره» معرفی کرد، اما رسول خدا(ص) نام وی را نپسندید و اجازه دوشیدن شتر را نداد. مرد سوم که نامش «یعیش = زندگانی» بود شتر را دوشید[۱]. چون برخی به رسول خدا(ص) گوشزد کردند که این رفتار «تطیر» است، آن حضرت فرمود که تنها نام نیک را ترجیح داده است[۲]. محدثان این حدیث را در باب تفأل به نام نیک آوردهاند[۳]. صحابهنویسان هم این حدیث را ذیل نامهای جَمره[۴]، یعیش غفاری[۵] و خلده انصاری[۶] آوردهاند. برخی به جای نام جَمره از «حرب» نامی که نسبش دانسته نیست، یاد کردهاند[۷]. که به نظر میرسد، «حرب» تصحیف «جمره» باشد. چنان که در برخی منابع از نامهای دیگری مانند: «صَخر» یا «جَندل» (= صخره) نیز یاد شده است[۸].[۹]
جستارهای وابسته
- کنده (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ طبرانی، المعجم الکبیر، ج۲۲، ص۲۷۷؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۵، ص۲۸۲۰.
- ↑ شامی، سبل الهدی و الرشاد، ج۴، ص۸۰.
- ↑ هیثمی، مجمع الزوائد، ج۵، ص۱۰۶؛ مقریزی، احمد بن علی، إمتاع الأسماع، ج۲، ص۲۷۳ و ۳۰۷.
- ↑ ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۰۲.
- ↑ ابن حجر، الاصابه ج۶، ص۵۴۱.
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۴۲؛ ابن اثیر، اسد الغابه ج۲، ص۱۸۴؛ ابن حجر، الاصابه ج۲، ص۲۸۸.
- ↑ ابن حجر، الاصابه ج۲، ص۴۳.
- ↑ طبرانی، المعجم الکبیر، ج۱۷، ص۲۹۲.
- ↑ داداشنژاد، منصور، مقاله «جمره»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۱۲.