سعد بن سعد اشعری قمی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۴۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

سعد بن سعد بن الأحوص بن سعد بن مالک اشعری قمی، از خاندان اشعری است که خدمات شایانی در ترویج مذهب شیعه انجام داده‌اند و ده‌ها فقیه و محدّث و متکلم در دامان خویش پرورده‌اند. تاریخ‌نگارانی که شرح‌حال سعد را نوشته‌اند، از او به نیکی یاد کرده و وی را مورد ستایش قرار داده‌اند.

سعد دارای تألیفات بوده و تمام تاریخ‌نویسان ایشان را مورد اطمینان دانسته‌اند[۱]. سعد بن سعد از یاران و راویان حدیث از دو امام همام، امام علی بن موسی الرضا(ع) و امام جواد(ع) می‌باشد که علی بن احمد بن احمد بن طاهر از او روایت می‌کند[۲].

شخصیت فقهی سعد چنان بود که امام جواد(ع) از ایشان به نیکی یاد می‌کردند و در حق وی دعا می‌نمودند[۳]. سعد برای شناخت مکتب و اخبار اهل بیت عصمت(ع) از شهر قم به مدینه و سپس به خراسان هجرت کرد. محل دفن سعد بن سعد اشعری معلوم نیست و نمی‌توان در این موضوع نظری قاطع داد شاید مثل بسیاری از خاندان اشعری، در جوار حرم حضرت معصومه(س) در شهر مقدس قم دفن شده باشد[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. رجال نجاشی، ص۱۲۷؛ الفهرست طوسی، ص۷۶.
  2. معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۵۹.
  3. رجال کشی، ج۲، ص۷۹۲.
  4. اصول کافی، ج۱، ص۳۳؛ بحارالانوار، ج۱۱، ص۶۶؛ ج۳، ص۲۴۰؛ بانک اطلاعات کتابخانه حضرت معصومه(س)؛ وسائل الشیعه، ج۴، ص۱۱۹.
  5. محمدی، حسین، رضانامه ص ۳۸۸.