ابان بن عثمان بن عفان
مقدمه
ابان بن عثمان بن عفان اموی قرشی[۱] در سال ۲۰ هجری در مدینه متولد شد. پدرش عثمان بن عفان خلیفه سوم و مادرش ام عمرو بنت جندب دوسیه بود [۲].
وی در مدینه به تحصیل علم پرداخت و از پدرش عثمان بن عفان و زید بن ثابت روایت نقل کرد[۳]. افرادی مانند عمرو بن دینار، زهری، ابوالزناد، داود بن سنان مدنی، ریاح بن عبیده، زبیر ابو مخلد، سعد بن عمار، ضمره بن سعید مازنی، عامر بن سعد بن ابی وقاص و عبدالله بن ابی بکر بن محمد بن عمرو بن حزم از او روایت نقل کردند[۴].
او در سال ۷۵ هجری از سوی عبدالملک بن مروان به امارت مدینه منصوب شد و تا سال ۸۲ هجری در این منصب باقی ماند[۵]. در اواخر عمر به بیماری فالج مبتلا شد، به طوری که در مدینه ضرب المثل شد: «مانند فالج ابان»[۶].
سرانجام در سال ۱۰۵ هجری در مدینه درگذشت و از او فرزندانی به نام‌های سعید، عمر اکبر، عبدالرحمن، ام سعید، عمر اصغر و مروان باقی ماند [۷].
جستارهای وابسته
- عثمان بن عفان (پدر)