عثمان بن سعید سجستانی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابوسعید عثمان بن سعید بن خالد دارمی تمیمی سجستانی سجزی در سال ۲۰۰ هـ[۱] در شهر هرات زاده شد و رشد یافت و در پی تحصیل برآمد.[۲] رجال‌نویسان اهل سنت او را آشنا به احکام، توانا در مناظره، مورد قبول مردم عصر خویش،[۳] محدثی ثقه و متکلم معرفی کرده و گفته‌اند: برای کسب حدیث و معارف دینی به مناطق زیادی سفر کرد.[۴] ادبیات را نزد ابن اعرابی، و فقه را نزد ابویعقوب بویطی فرا گرفت. از احمد بن حنبل، علی مدینی، اسحاق بن راهویه و یحیی بن معین حدیث آموخت. احمد بن محمد حیری، مؤمل بن حسن ماسرجسی، احمد بن محمد ازهری، عنبری و محمد بن اسحاق هروی از او روایت کرده‌اند.[۵] وی بر این باور بود که اگر کسی احادیث شعبه، سفیان، مالک و حماد بن زید را روایت نکند، در علم حدیث شکست خورده است به این معنا که در واقع آن فرد محدثی حافظ و برجسته نخواهد بود. دارمی در سال ۲۸۰ هـ از دنیا رفت. آثار او عبارت‌اند از: المسند الکبیر الرد علی الجهمیه و کتاب فی الرد علی بشر المریسی فیما ابتدعه من التأویل لمذهب الجهمیه[۶].[۷]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. تذکرة الحفاظ، ج۲، ص۶۲۲.
  2. الثقات، ج۸، ص۲۵۵.
  3. سیر اعلام النبلاء، ج۱۳، ص۳۲۰.
  4. شذرات الذهب، ج۲، ص۱۷۶.
  5. تاریخ الاسلام، ج ۲۰، ص۳۹۶.
  6. تاریخ الاسلام، ج ۲۰، ص۳۹۶.
  7. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۵۱۲ - ۵۱۳.