ابوسعید مولای بنی‌اسید

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

ابوسعید مولای بنی‌اسید
تصویر کهنی از مدینه
نام کاملابوسعید مولای بنی‌اسید
جنسیتمرد

آشنایی اجمالی

او با این کنیه شناخته شده است. ارباب وی ابو اسید ساعدی است که گاه در منابع، ابوسعید مولای بنی أُسید معرفی شده است و مشابه این مورد فراوان است. ابوسعید اهل بادیه بود[۱]. او را به استناد سخن ابن منده و ابونعیم، از صحابه شمرده‌اند[۲]. ابن حجر با نقد سخن ابن اثیر می‌گوید: هیچ دلیلی بر ادراک او از رسول خدا a وجود ندارد و شاید تنها با تسامح، از این باب که او ابوبکر را دیده، وی را صحابی شمرده‌اند[۳]. بی‌تردید وی از تابعین است و از او روایت طولانی درباره محاصره و کشتن عثمان گزارش شده است[۴]. او از دیگر صحابه، از جمله از امام علی S و عمر روایت کرده است[۵]. او می‌گوید: پس از ازدواج، گروهی از اصحاب را دعوت کردم. از آن جمله حذیفه، ابوذر و ابن مسعود به منزل من آمدند. هنگام نماز ابوذر پیش رفت که امام جماعت باشد. حذیفه به او گفت: صاحب‌خانه سزاوارتر است و ابن مسعود نیز این سخن را تأیید کرد[۶]. این روایت، یکی از ادله استدلال فقها در موضوع امامت صاحب‌خانه و امامت عبد و برده است[۷]. او برای آزادی خویش، قرارداد مکاتبه‌ای با اربابش به ۱۲۰۰ درهم بست. ابوسعید می‌گوید: نزد مولایم رفتم و به مبلغ اعتراض کردم و او نیز دویست درهم را به من بازگرداند [۸][۹]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن ابی شیبه، ج۱، ص۱۷۸.
  2. ابن اثیر، ج۵، ص۲۱۱.
  3. ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۶۸.
  4. ذهبی، ج۲، ص۱۷۳؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۲۲ و ج۷، ص۱۶۸؛ همو، فتح، ج۵، ص۳۰۶.
  5. ابن سعد، ج۵، ص۶۵ و ج۷، ص۹۲.
  6. هیثمی، ج۷، ص۲۲۸-۲۲۹.
  7. شافعی، ج۱، ص۱۸۳؛ ابن قدامه، ج۲، ص۲۹ و ۳۸ و ج۵، ص۲۰۰.
  8. بیهقی، ج۱۰، ص۳۳۰.
  9. حیدری آقایی، محمود، مقاله «ابوسعید»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۳۴۳.