ابوعبید زرقی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
ابوعبید زرقی
تصویری کهن از مدینه
نام کاملابوعبید زرقی
جنسیتمرد
از اصحابپیامبر خاتم

مقدمه

وی را به این کنیه و کنیه ابو عبدالله معرفی می‌کنند[۱] و برای هر دو کنیه، یک روایت گزارش شده است[۲]. ذهبی[۳] می‌گوید: وی را ابو عبید بن رفاعه نیز نامیده‌اند. ممکن است میان این شخص و ابوعبید مولای رفاعه ازدی اشتباه شده و تصحیفی صورت گرفته باشد و بسا این دو یکی باشند. سمعانی[۴] نسب بنوزریق را چنین آورده است: زریق بن عبد حارثة بن مالک بن غضب بن جشم بن خزرج بن یعرب بن قحطان. ابونعیم[۵] از ابوعبید به اختصار یاد می‌کند و می‌گوید: فرزندش عبید [۶] و عبد ربة بن عطاء الله راویان او هستند. ابن حجر[۷] با اینکه صحابی بودن وی را اختلافی ذکر می‌کند، نام وی را در بخش نخست کتابش که فهرست صحابه است، می‌آورد و روایت ذیل را از او در باب فضایل انصار نقل می‌کند که کاملاً صحابی بودن او را به اثبات می‌رساند.

درباره او آورده‌اند که فرزندش عبید می‌گوید: شبی با پدرم مسافرت می‌کردیم. در کنار راه به شخصی رسیدیم و شب را نزد او ماندیم. فردا از او پرسیدیم: چرا تنهایی (سفر می‌کنی؟) آیا حدیث پیامبر را نشنیده‌ای؟ گفت: آری، اما من مسافر نیستم. پرسیدیم: از کدام طایفه‌ای؟ گفت: انصار. گفتم: زهی سعادت! گفت: البته از موالی آنها. گفتم: پس از آنهایی. از رسول خدا (ص) شنیدم که می‌فرمود: «خداوندا! انصار و فرزندان انصار را بیامرز»[۸]. در ادامه این روایت آمده است: «حلیفان و موالیان ما از مایند». این روایت در منابع، به نقل از ابن ابی عبید زرقی از پدرش[۹] از ابوعبدالله زرقی[۱۰] و ابن ابی عبدالله زرقی از پدرش[۱۱] روایت شده که همه به یک نفر باز می‌گردد. در ضمن، این روایت از طرق مختلف غیر از آنچه گذشت نیز روایت شده است[۱۲][۱۳]

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۲۲۳؛ همو، تهذیب، ج۱۲، ص۱۳۴.
  2. مزی، ج۳۴، ص۲۸.
  3. ذهبی، ج۲، ص۱۸۵.
  4. سمعانی، ج۳، ص۱۶۳.
  5. ابونعیم، ج۵، ص۲۹۵۸.
  6. ذهبی، ج۲، ص۱۸۵.
  7. الاصابه، ج۷، ص۲۲۳-۲۲۴.
  8. مزی، ج۱، ص۴۸۴ و ج۳۴، ص۴۹.
  9. مزی، ج۱۶، ص۴۸۴ و ج۳۴، ص۴۶۰.
  10. مزی، ج۳۴، ص۲۸۔۲۹.
  11. مزی، ج۳۴، ص۴۵۹.
  12. بخاری، ج۶، ص۶۶؛ ترمذی، ج۵، ص۳۷۴؛ ابن قانع، ج۲، ص۷۸ و ۳۰۵؛ ابن حجر، الاصابه، ج۴، ص۲۶۷ و ۶۱۶ و ج۷، ص۱۱۸.
  13. حیدری آقایی، محمود، مقاله «ابوعبید زرقی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۳۱.