عبدالخالق بن اسد دمشقی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابومحمد عبدالخالق بن اسد بن ثابت طرابلسی دمشقی ادیب، محدث و فقیه حنفی مذهب. خاندان وی از طرابلس بودند، اما او در دمشق متولد شد و در آنجا رشد و نمو یافت. [۱] ذهبی مدت عمر او را شصت و اندی سال و زمان فوتش را در سال ۵۶۴ آورده که در این صورت باید در حدود پانصد هجری متولد شده باشد. [۲]

ابومحمد فقه را نزد بلخی و قاضی ابراهیم بن محمد بن ابراهیم هیتی فرا گرفت. [۳] پس از آن برای کسب علم بیشتر و حدیث‌آموزی به دیگر بلاد از جمله بغداد، کوفه، همدان و اصفهان سفر نمود و از کسانی همچون احمد بن محمد زوزنی، عبدالوهاب انماطی، ابوالبرکات عمر بن ابراهیم علوی، هبه‌اللّه بن اخت الطویل و عتیق بن احمد رویدشتی حدیث شنیده و روایت نمود.

ابومحمد ابتدا در شمار فقهای شافعی قرار داشت و سپس به مذهب حنفی‌گرایید. او در معینیه و صادریّه که از مدارس حنفی‌ها در دمشق بود، تدریس می‌‌کرد و مجالس پند و اندرز نیز برای مردم داشت. او شاگردانی تربیت نمود که فرزندش غالب، سیف الدوله محمد بن غسان و اسماعیل سلار از جمله آنهایند.

طرابلسی پس از شصت و اندی سال عمر، در ماه محرم سال [۴] ۵۶۴ و به نقلی ۵۸۳ه در دمشق درگذشت. [۵]

آثار او عبارت‌اند از: الانتصار لمذهب امام ائمة الامصار، المرشد فی الفقه و معجم الشیوخ. [۶] او اشعاری نیز دارد. [۷].[۸]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. معجم المؤلفین، ج ۵، ص۱۰۹.
  2. سیر اعلام النبلاء، ج ۲۰، ص۴۹۷.
  3. الجواهر المضیئه، ج ۲، ص۳۶۸ ـ ۳۶۹.
  4. سیر اعلام النبلاء، ج ۲۰، ص۴۹۷.
  5. الجواهر المضیئة، ج ۲، ص۳۶۸ ـ ۳۶۹.
  6. معجم المؤلفین، ج ۵، ص۱۰۹.
  7. الوافی بالوفیات، ج ۱۸، ص۸۸.
  8. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۴، ص۱۷۰.