اردشیرخره
آشنایی اجمالی
اردشیرخره تقریباً فیروز آباد فارس است و خُرّه همان کوره است؛ مجموعه چند شهر و قریه که دارای شهری مرکزی و جزو یک ولایت است. حموی می‌نویسد: اردشیرخره (به ضم خاء) اسمی است مرکب از اردشیر و خره؛ اردشیر پادشاهی از پادشاهان فارس است و این شهر، از شهرهای بزرگ فارس بوده است و از جمله شهرهای آن شیراز، میمد، جُور، کام فیروز و کازرون است. باری گفته است که اردشیرخره شهری قدیمی است که نمرود بن کنعان آن را ساخته و بعدها سیراف بن فارس آن را عمران نموده است[۱].
ابن بلخی در فارسنامه گوید: «ولایت پارس را پنج کورت است و هر کورتی به پادشاهی که نهاد آن کورت به آغاز او کرده است، باز خوانده‌اند. بر این جملت کوره اصطخر، کوره دارابجرد، کوره اردشیر خوره، کوره شاپور خوره و کوره قباد خوره» و درباره هر کدام توضیح می‌دهد. درباره اردشیر خوره گوید: «این کوره منسوب به اردشیر بن بابک و مبدأ به عمارت فیروز آباد است». سپس شهرهای آن را ذکر نموده، می‌گوید: «جزایری که به آن منتهی می‌شود جزیره لار، جزیره افزونی و جزیره قیس است»[۲].
اردشیر بنیان‌گذار سلسله ساسانی در شهر فیروز آباد قصری ساخته است که آثار ویرانه آن هنوز پایدار است[۳]. به هر حال اردشیرخره، از شهرهای منطقه فارس بوده است[۴].
حاکمان اردشیرخره
مصقلة بن هبیره شیبانی: مصقلة بن هبیره شیبانی از جانب امام علی (ع) به کارگزاری شهری به نام «اردشیرخره» منصوب شده بود. البته بلاذری می‌گوید: ابن عباس او را به این سمت گمارد، چون منطقه فارس و کرمان و اهواز زیر نظر استانداری بصره بود و ابن عباس هم استاندار آنجا بود[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ معجم البلدان، ج۱، ص۱۴۶؛ مجمل التواریخ و القصص، ص۶۱، چاپ ۱۳۱۸.
- ↑ ابن بلخی، فارسنامه، چاپ فراهانی، ص۱۵۷، ۱۶۸ و ۱۷۸.
- ↑ فرهنگ معین، ج۵، ص۱۱۸.
- ↑ ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص ۴۳۰-۴۳۱؛ ناظم‌زاده، سید اصغر، تجلی امامت ص ۲۶۶.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۱۶۰.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، تجلی امامت ص ۲۶۶؛ ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص۴۳۰-۴۳۱.