اسب تاختن بر بدن امام حسین
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام حسین است. اسب تاختن بر بدن امام حسین از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اسب تاختن بر بدن امام حسین در تاریخ اسلامی - اسب تاختن بر بدن امام حسین در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
از جنایت‌های فجیع سپاه کوفه، اسب تاختن بر جسد مطهر سید الشهدا(ع) پس از شهادت آن حضرت بود. ابن زیاد در پی تحریک شمر، در پاسخ نامه عمر سعد از جبهه کربلا که نامه‌ای مسالمت‌آمیز بود، نامه‌ای تند به عمر سعد نوشت که تو را برای مماشات و سازش و... نفرستاده‌ایم اگر حسین و یارانش تسلیم شدند، پیش من بفرست وگرنه برآنان بتاز تا آنها را کشته و مثله کنی که شایسته آنند. اگر حسین کشته شد، بر پیکرش (بر سینه و پشتش) اسب بتاز... اگر اجرای فرمان کردی پاداش مطیعان را خواهی یافت و گرنه، کناره‌بگیر و سپاه را به شمر واگذار. شمر نامه را به کربلا آورد و تسلیم عمر سعد کرد[۱].
عصر عاشورا، پس از شهادت سید الشهدا و غارت خیمه‌ها، عمر سعد گفت: من ينتدب للحسين فيوطئ الخيل ظهره و صدره، داوطلب اسب تاختن بر پیکر حسین بن علی کیست؟[۲]. ده نفر داوطلب شدند و با سم اسب‌ها بر سینه و پشت امام تاختند. پیکر امام زیر سم اسب‌ها له شد. این ده نفر خبیث عبارت بودند از: اسحاق بن حویه، اخنس بن مرثد، حکیم بن طفیل، عمرو بن صبیح، رجاء بن منقذ، سالم بن خیثمه، واحظ بن ناعم، صالح بن وهب، هانی بن ثبیت و اسید بن مالک[۳].[۴]
اینان بدن مقدس امام حسین(ع) و شهدا را به نحوی پایمال سم اسبان نمودند که پشت و سینه مبارکش را کوبیدند و ریزریز کردند. آنان پس از این عمل نزد ابن زیاد آمدند و اسید که یکی از آن ده نفر بود این شعر را خواند. نحن رضضنا الظهر بعد الصدر بكل يعبوب شديد الاسر یعنی: ما سینه حسین را با اسبان قوی هیکل و تیزرو و پرتوان درهم کوبیدیم بعد از آنکه او را لگدمال کردیم. ابن زیاد گفت: شما کیانید؟ گفتند: «نَحْنُ الَّذِينَ وَطِئْنَا بِخُيُولِنَا ظَهْرَ الْحُسَيْنِ حَتَّى طَحَنَّا حَنَاجِرَ صَدْرِهِ» ما همان‌هایی هستیم که بر پشت حسین اسب تاختیم تا آنکه چون آسیاب استخوان‌های سینه‌اش را خرد کردیم[۵].
ابو عمرو زاهد گوید ما درباره این ده نفر تحقیق کردیم همۀ آنها را زنازاده یافتیم[۶]. از حضرت امام باقر(ع) نقل شده که فرمود: «... و لقد قتل بالسيف و السنان و بالحجارة بالخشب و بالعصا و لقد اوطوه الخيل بعد ذلك»؛ سیدالشهدا(ع) با شمشیر و نیزه و سنگ و چوب و عصا کشته شد و بعد با مرکب‌ها بدن مطهرش را پایمال کردند[۷].[۸]
مختار وقتی قیام کرد همه آنان را گرفت و دست و پایشان را به زنجیر بست و بر پشت آنان اسب تازاند تا مردند[۹].
منابع
پانویس
- ↑ کامل ابن اثیر، ج ۲، ص۵۵۸.
- ↑ لهوف، ص۵۶؛ ذریعه النجاه، ص۱۵۵.
- ↑ بحار الانوار، ج ۴۵، ص۵۹.
- ↑ ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۵۰.
- ↑ بحارالانوار، ج۴۵، ص۵۹.
- ↑ اعیان الشیعه، ص۲۵۲.
- ↑ از مدینه تا مدینه، ص۷۵۱.
- ↑ راجی، علی، مظلومیت سیدالشهداء ج۲، ص ۱۵۹.
- ↑ ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۵۰.