استخفاء: طلب پنهان کردن[۱]، پنهان کاری [۲]، استتار، مخفی کاری و سرپوش گذاشتن[۳]. از "خفی" به معنای پوشانیدن و سِتر [۴] در مقابل علانیه (آشکار کردن) [۵].
اخفاء و اعلان (ابداء) در اعمال و نیات به‌کار می‌رود[۷]. در جامعه انسانیاعمال و نیات بسیاری در ارتباطات میان مردم و در حوزه فردی به صورت آشکار یا پنهان تحقق می‌یابد که هیچ یک از محضر خداوند پوشیده نمی‌ماند: ﴿إِنْ تُخْفُوا مَا فِي صُدُورِكُمْ أَوْ تُبْدُوهُ يَعْلَمْهُ اللَّهُ﴾[۸]؛ لذا این اصل مهم اخلاقی که "عالم محضر خداست"، راهنما و تنظیم کننده رفتارانسانی، اعم از فردی، سیاسی، اجتماعی و... است: ﴿أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى﴾[۹][۱۰].
استخفاء از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: استخفاء در قرآن - استخفاء در حدیث - استخفاء در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبط