اقمر وادعی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

از تیره وادعة بن عمرو از قبیله همدان[۱]. ابن حجر[۲] نسبتش را وَداعی ضبط کرده است، ولی بیشتر منابع، نام تیره‌ای از همدان را که أقمر متعلق به آن است، وادعه گفته‌اند[۳] که بر این اساس باید نسبت وی نیز وادعی باشد. نام او را عمرو بن حارث بن معاویه آورده‌اند[۴]. البته برخی هنگام ذکر نسب پسرش (علی بن اقمر) نام پدر أقمر را عمرو دانسته‌اند[۵] که به احتمال اشتباهی صورت گرفته است، مگر آنکه نام پدر و پسر یکی باشد. او را کوفی دانسته‌اند[۶]. وی پدر «علی» و «کلثوم» راوی است که ابن سعد[۷] نام آنان را در طبقه سوم، کسانی که از عبدالله بن عمر و برخی اصحاب نقل حدیث کرده‌اند، آورده است.

أقمر از رسول خدا a حدیثی نقل کرده که بر مبنای آن چند دسته از مردم مرگشان شهادت تلقی می‌شود که از آن جمله، غریب و کسی که به بیماری طاعون بمیرد، شهید است[۸]. ابن شاهین بر فرض اینکه أقمر این حدیث را از رسول خدا a روایت کرده باشد، او را در شمار اصحاب دانسته وگرنه حدیث او مرسل است[۹].

روایت دیگری از وی نقل شده است که بر پایه آن، امام علی S برای تأمین مایحتاج خود شمشیرش را فروخت[۱۰]. با آنکه برخی روایات یاد شده را از قول پسرش، علی بن اقمر آورده‌اند[۱۱]، اما میان کسانی که علی بن أقمر از آنان روایت نقل کرده، به پدرش یا به نام اقمر اشاره نشده است[۱۲][۱۳]

منابع

پانویس

  1. ابن حزم، ص۴۷۵.
  2. الاصابه، ج۱، ص۲۵۷.
  3. ر. ک: این سلام، ص۲۶۸؛ ابن حزم، ص۴۷۵؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۶۹.
  4. ابن اثیر، ج۱، ص۲۶۹؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۵۷.
  5. مزی، ج۱۳، ص۲۰۰؛ ابن حجر، تهذیب، ج۷، ص۲۵۰.
  6. ابن اثیر، ج۱، ص۲۶۹.
  7. ابن سعد، ج۶، ص۳۱۰.
  8. ابن اثیر، ج۱، ص۲۶۹؛ ذهبی، ج۲، ص۶۳۹؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۵۷.
  9. ر. ک: ابن اثیر، ج۱، ص۲۶۹؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۵۷.
  10. طبرانی، ج۷، ص۱۷۴؛ ذهبی، ج۲، ص۶۳۹؛ هیثمی، ج۱۰، ص۳۲۳.
  11. ابن اثیر، ج۱، ص۲۷۰؛ ذهبی، ج۲، ص۶۳۹؛ ابن حجر، لسان، ج۴، ص۴۰؛ متقی هندی، ج۴، ص۴۲۴ که به نقل از ابن شاهین [م ۳۸۵] به خطا علی بن ارقم آورده است.
  12. مزی، ج۱۳، ص۲۰۰؛ ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۷، ص۲۵۱.
  13. خانجانی، قاسم، مقاله «اقمر وادعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۱۸-۱۱۹.