الوف در فقه سیاسی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

  • اُلوُف:"هزاران هزار"[۱]، کثرت در تعداد و انبوهی جمعیتی[۲]. جمع واژه اَلْف.
  • أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ خَرَجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ[۳].
  • در قرآن کریم این کلمه وصف جمعیتی قرار گرفته که منفعل و خاموش هستند و کثرت آنها تأثیری در سرنوشت آنان ندارد. در یک نظام سیاسی اکثریت خاموش به انبوه مردم متفرق یا پیوسته‌ای اطلاق می‌شود که توجه آنها به یک موضوع مشترک است؛ بدون اینکه به آن واکنش آشکاری از خود نشان دهند[۴][۵].

منابع

پانویس

  1. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۷.
  2. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۲۸۰.
  3. «آیا در (کار) کسانی ننگریسته‌ای که از بیم مرگ از سرزمین خود بیرون رفتند و آنان هزاران کس بودند» سوره بقره، آیه ۲۴۳.
  4. علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۹۰.
  5. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۱۹.