امدادهای غیبی به چه معناست؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
امدادهای غیبی به چه معناست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / عصر ظهور امام مهدی / رخدادهای عصر ظهور امام مهدی / امدادهای غیبی
تعداد پاسخ۱ پاسخ

امدادهای غیبی به چه معناست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

خدامراد سلیمیان

حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در کتاب «درسنامه مهدویت» در این‌باره گفته است:

«"امداد غیبی" تعبیری مرکب از دو واژه "امداد" و "غیب" است. "امداد" یاری کردن دیگری است و بیشتر، در موارد دوست داشتنی به کار می‌رود. امداد، به چیزهای مادی منحصر نیست و در معنویات هم به کار می‌رود. "غیب" چیزی است که از انسان پوشیده و مخفی است. برخی واژه پژوهان، آن را به معنای پوشیده از چشم گرفته‌اند.

"امدادهای غیبی" به معنای مددهایی است که از غیب سرچشمه می‌گیرد. هر چند با عنایت به معنای لغوی آن، می‌توان جهان و نظم و حیات همه نعمت‌های موجود در آن را مدد گرفته از عالم غیب و از مصادیق امدادهای غیبی دانست چنان که قرآن، اموال و فرزندان را از امدادهای خداوند دانسته است[۱] ولی این ترکیب در اصطلاح، به معنای مددهای ویژه در زندگی بشر است. بدون تردید از برترین آموزه‌های پیامبران، ایمان به غیب است؛ به گونه‌ای که خداوند در ابتدای صحیفه آسمانی خود آن گاه که ویژگی‌های پرهیزگاران را برمی شمرد نخست ایمان به غیب را این گونه بیان می‌فرماید: ﴿ذَلِكَ الْكِتَابُ لاَ رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ...[۲]؛ بخشی از این اعتقاد به غیب، مربوط به اعتقاد به امدادهای پنهان خداوند است. این امدادها در طول تاریخ، به بهترین صورت ممکن به کمک انسان‌ها آمده و آنها را از زوال و نابودی نجات داده است.از آیات قرآن استفاده می‌شود که خداوند، در مقابله حق با باطل، جانب جریان حق را نگه می‌دارد و از آن دفاع می‌کند و این دفاع، گاهی از طریق نیروهای پنهان و امدادهای غیبی صورت می‌گیرد. البته، در بزرگ‌ترین و وسیع‌ترین رویارویی حق با باطل و انقلابی که در راستای اهداف پیامبران رخ می‌دهد، این سنت الهی بیش از پیش جلوه خواهد کرد»[۳].

پرسش‌های وابسته

پانویس

  1. سوره اسراء، آیه ۶.
  2. این است کتابی که در آن هیچ تردیدی نیست و مایه هدایت تقواپیشگان است؛ آنان که به غیب ایمان می‌آورند؛ سوره بقره، آیه ۲و۳.
  3. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۲۲۰ - ۲۲۱.