امه در فقه سیاسی

امه در فقه سیاسی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امه در قرآن - امه در حدیث - امه در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبط

مقدمه

• امه: گروه و جماعت، زمان و مدت، پیشوا و مقتدا، کیش و آیین، مردمی که برایشان پیامبری ارسال شده است. در اصل از "اَمَّ یَؤُمُّ" به معنای قصد کردن است.
• وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً.
• مراد از اُمَّت در یک تعریف عام، جماعت و گروهی از مردم است که امر خاصی مانند دین و زبان مشترک یا مکان واحد آنها را جمع کرده باشد؛ خواه این اجتماع اختیاری باشد یا اجباری؛ امّا امَّت به صورت خاص بر هر قومی که به یک پیامبر الهی منتسب شده‌اند، اطلاق می‌شود.
• در نظام سیاسی قرآنی، اُمّت جای جمعیت یا مردم را گرفته و امّت اسلامی عبارت است از جامعه مسلمانان تحت لوای حکومت اسلامی و در حکومت اسلامی تنها عاملی که عضویت در امّت و تابعیت را تحقق‌پذیر می‌سازد، ایمان به اسلام است.

منابع

• نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم