انتظار فرج چه فضلیتی دارد؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
انتظار فرج چه فضلیتی دارد؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
تعداد پاسخ۱ پاسخ

انتظار فرج چه فضلیتی دارد؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

عبدالله جوادی آملی

آیت‌الله عبدالله جوادی آملی، در کتاب «ادب فنای مقربان» در این‌باره گفته است:

«آن‌گاه که واژه "انتظار" و "منتظر" با پسوند "فرج" یا "ظهور" یا "هذا الأمر" آمده باشد، معنای چشم به راهی برای ظهور حضرت مهدی موعود موجود S در آخر الزمان را می‌رساند. روایات بسیاری در بیان ارزش والای انتظار و ارجمندی مقام منتظران ظهور در دست است:

  1. امیر مؤمنان S در پاسخ پرسش زید بن صوحان، انتظار فرج اهل بیت (ع) را محبوب‌ترین عمل در بارگاه الاهی شمرده است: «قَالَ: فَأَيُّ الْأَعْمَالِ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؟ قَالَ انْتِظَارُ الْفَرَجِ»[۱].
  2. به فرموده امام سجاد S منتظران ظهور حضرت مهدی S که در پرتو خردورزی و معرفت عمیق به امام خویش، پنهان‌زیستی و حضور ایشان را یکسان می‌دانند، برترین مردمان روزگار و مجاهدان راستین راه دیانت‌اند: « إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَيْبَتِهِ الْقَائِلِينَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ لِأَنَّ اللَّهَ تَعَالَى ذِكْرُهُ أَعْطَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ وَ الْأَفْهَامِ وَ الْمَعْرِفَةِ مَا صَارَتْ بِهِ الْغَيْبَةُ عِنْدَهُمْ بِمَنْزِلَةِ الْمُشَاهَدَةِ وَ جَعَلَهُمْ فِي ذَلِكَ الزَّمَانِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِينَ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ بِالسَّيْفِ أُولَئِكَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِيعَتُنَا صِدْقاً وَ الدُّعَاةُ إِلَى دِينِ اللَّهِ سِرّاً وَ جَهْراً»[۲].
  3. بر پایه گزارش ابوبصیر، امام صادق S برپایی دولت اهل بیت (ع) در فردای انتظار را حتمی دانسته و با نوید پاداش بی‌شمار به شیعیان منتظر، آنان را به انجام دادن کار نیک و استواری در راه انتظار، فراخوانده است: « إِنَّ لَنَا دَوْلَةً يَجِي‏ءُ اللَّهُ بِهَا إِذَا شَاءَ ثُمَّ قَالَ مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ وَ لْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَإِنْ مَاتَ وَ قَامَ الْقَائِمُ بَعْدَهُ كَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَكَهُ فَجِدُّوا وَ انْتَظِرُوا هَنِيئاً لَكُمْ أَيَّتُهَا الْعِصَابَةُ الْمَرْحُومَةُ»[۳].
  4. حضرت جواد S در سخنی با جناب عبدالعظیم حسنی، برترین عمل شیعیانش را لحظه‌شماری فرارسیدن ظهور امام موعود S شمرده است: « أَفْضَلُ أَعْمَالِ شِيعَتِنَا انْتِظَارُ الْفَرَجِ»[۴].

همچنین دیگر روایاتی که در ارج‌گذاری "انتظار" و "منتظران" با صفاتی چون برترین عبادت[۵]، بالاترین جهاد امت در راه خدا[۶]، بزرگترین گشایش[۷]، بافضیلت‌ترین عبادت مؤمن[۸]، همسنگ بودن با شهیدان به خون تپیده راه خدا[۹]، همگونی با روزه‌داران شب زنده‌دار[۱۰]، برابری با پیکارجویان هم‌رکاب حضرت مهدی S[۱۱]، همسانی با شهیدان محضر رسول خدا a[۱۲] و... سخن گفته است»[۱۳].

پانویس

  1. الأمالی، صدوق، ص ۳۹۵.
  2. کمال الدین، ج ۱، ص ۳۲۰؛ الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۱۸.
  3. الغیبه، نعمانی، ص ۲۰۰.
  4. کمال الدین، ج ۲، ص ۳۷۷.
  5. ر.ک: کمال الدین، ص ۶۴۴.
  6. ر.ک: تحف العقول، ص ۳۷
  7. ر.ک: الاحتجاج، ج ۲، ص ۳۱۸.
  8. ر.ک: المحاسن، ج ۱، ص ۲۹۱.
  9. ر.ک: کمال الدین، ج ۲، ص ۶۴۵.
  10. ر.ک: الکافی، ج ۲، ص ۲۲۲.
  11. ر.ک: المحاسن، ج ۱، ص۱۷۴.
  12. ر.ک: المحاسن، ج ۱، ص۱۷۴.
  13. جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقربان، ج۹، ص۳۷۱، ۳۷۳.