بحث:امام جواد در تاریخ اسلامی
مقدمه
ابوجعفر محمد بن علی ماه رمضان ۱۹۵ در مدینه متولد شد (و به نظر برخی تولد ایشان در ۱۰ رجب بوده است) و در سن ۲۵ سالگی در آخر ذی قعده سال ۲۲۰ در بغداد از دنیا رفت[۱]. قبرش در مقابر قریش در کنار قبر جدش موسی بن جعفر (ع) است. معتصم در اول این سال، حضرت را به بغداد فراخواند و ایشان همانجا درگذشت[۲]. مادرش کنیزی به نام سبیکه نوبیه[۳] و گفته شده نامش خیزران و از خاندان ماریه قبطیه بود[۴]. محمد بن سنان در روایتی، درگذشت حضرت را در روز سه شنبه ششم ذی حجه سال ۲۲۰ ذکر کرده است[۵]. از کافی استفاده می‌شود که حضرت دو بار به بغداد فراخوانده شده است. اسماعیل بن مهران می‌گوید بار اول درباره جانشین حضرت پرسیدم، فرمود: وقت آن نرسیده و بار دوم که معتصم حضرت را خواست، حضرت گریه کرد، به گونه‌ای که محاسنش خیس شد و فرمود: جانشین من فرزندم علی است[۶]. کلینی بخشی از فضایل حضرت را در باب “اشاره و نص بر ابو جعفر ثانی”[۷] و باب شناخت مدعی محق و مبطل در امامت[۸] نقل کرده است[۹].
مقدمه
امام ابوجعفر ثانی محمد بن علی(ع) ملقب به ابن‌الرضا[۱۰]، جواد و تقی، نهمین پیشوای معصوم شیعیان است[۱۱] که در ماه رمضان سال ۱۹۵ هجری در مدینه متولد شد (و به نظر برخی تولد ایشان در ۱۰ رجب بوده است). پدر ایشان امام علی بن موسی الرضا(ع) است و مادرشان به نام‌های ریحانه، سکینه[۱۲]، سبیکه و خیزران خوانده شده و گفته شده وی از خاندان ماریه قبطیه از همسران پیامبر اکرم(ص) بوده است[۱۳] و فاضل‌ترین بانوی زمان خود بود[۱۴]. امام جواد(ع) در رجب (دهم رجب) یا رمضان سال ۱۹۵ هجری در مدینه زاده شد[۱۵] و هفت سال و چند ماه زمان حیات پدر خود را درک کرد[۱۶]. دوران امامت ایشان که در خردسالی به امامت رسید، نزدیک به نوزده سال بود[۱۷].[۱۸]
پانویس
- ↑ شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۶، ص۹۰؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۹۲.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۹۲.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۹۲.
- ↑ شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، ج۶، ص۹۰؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۹۲.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۹۷.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۳۲۳.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۳۲۲.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۳۵۳.
- ↑ اکبر ذاکری، علی، درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه، ص ۲۷۷.
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۴۹۴؛ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب ج۴، ص۳۸۸.
- ↑ طبری امامی، محمدبن جریر، دلائل الامامه، ص۳۹۶؛ اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج۳، ص۱۳۵ ـ ۱۳۷؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج۵۰، ص۱ و ۱۲ ـ ۱۳.
- ↑ طبری امامی، محمدبن جریر، دلائل الامامه، ص۳۹۶.
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۴۹۲؛ اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج۳، ص۱۳۵ و ۱۳۷؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج۵۰، ص۱ ـ ۲.
- ↑ مسعودی، علی بن حسین، اثبات الوصیه، ص۲۱۶.
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۴۹۲؛ مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۷۳؛ طوسی، مصباح‌المتهجد، ج۲، ص۸۰۵.
- ↑ طبری امامی، محمدبن جریر، دلائل الامامه، ص۳۹۴.
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۴۹۷.
- ↑ رضوی، سید عباس، مقاله «محمد بن علی»، دانشنامه امام خمینی ج۹ ص ۱۴۴؛ اکبر ذاکری، علی، درآمدی بر سیره معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه، ص ۲۷۷.