بحث:باقریه
باقریه در موعودنامه
- گروهی از شیعیاناند که معتقد به رجعت امام محمد باقر (ع) بودند. انان رشته امامت را از حضرت علی بن ابی طالب (ع) به نواده او امام باقر (ع) کشانیده و او را مهدی منتظر میدانستند. از نظر آنان جابر بن عبدالله انصاری روایت کرده که رسول خدا (ص) به او فرموده است: "همانا تو او را خواهی دید و چون او را دیدی سلام مرا به وی برسان". باقریّه میگویند: از آن جایی که جابر مأمور رسانیدن سلام از طرف جدّش به وی بود، پس آن حضرت "مهدی منتظر" است[۱]. البته این استدلال، سست است[۲].
باقریه در درسنامه
- "باقریه"، به گروهی از شیعیان گفته میشود که معتقد به رجعت امام محمد باقر (ع) بودند. آنان رشته "امامت" را از حضرت علی بن ابی طالب (ع) به نواده او امام باقر (ع) کشانیده و او را "مهدی منتظر" میدانستند. به نظر آنان جابر بن عبد الله انصاری روایت کرده که رسول خدا (ص) به او فرموده است: "انک ستدرک رجلا من اهل بیتی اسمه محمد بن علی یکنی ابا جعفر فاقرئه منی السلام"[۳]؛ "همانا تو مردی از اهل بیت مرا- که نام او محمد بن علی و کنیهاش ابا جعفر است- خواهی دید و چون او را دیدی سلام مرا به وی برسان". جابر آخرین کس، از اصحاب پیغمبر (ص) بود که در سن پیری و نابینایی درگذشت. وی به دنبال امام محمد باقر (ع)- که در آن وقت کودک بود- در کوچههای مدینه میگشت و میگفت: "یا باقر! متی القاک"؛ یعنی، ای باقر! من کی تو را دیدار خواهم کرد؟ روزی در یکی از کوچههای مدینه، به آن حضرت برخورد و او را به سینه خود چسبانید. سر و دستش را بوسید و گفت: "یا بنی! جدک رسول الله یقرئک السلام"[۴]؛ یعنی، ای فرزند من! جدت رسول خدا به تو سلام میرساند. گویند: جابر در همان شب پس از دیدار آن حضرت، درگذشت. "باقریه" گویند: از آنجایی که جابر مأمور رسانیدن سلام از طرف جدش به وی بود، پس آن حضرت "مهدی منتظر" است![۵] البته این استدلالی بسیار سست و واهی است. برخلاف این توهم، روایات فراوانی- حتی از خود امام باقر (ع)- این ادعا را باطل میداند. ابو بصیر نقل کرده که امام باقر (ع) فرمود: "بعد از حسین (ع) نه امام میآیند، نهمین از آنان قائم ایشان است"[۶]. در روایت دیگر، ابراهیم بن عمر کناسی میگوید: از امام باقر (ع) شنیدم که میفرمود: "همانا برای صاحب این امر دو غیبت خواهد بود؛ قائم، قیام میکند، در حالیکه بیعت کسی بر گردنش نیست"[۷][۸].
پانویس
- ↑ فرهنگ فرق اسلامی، محمد جواد مشکور، ص ۹۶.
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۵۷.
- ↑ کلینی، کافی، ج ۱، ص ۳۰۴.
- ↑ ر. ک: بحار الانوار، ج ۶۸، ص ۱۸۵.
- ↑ فرهنگ فرق اسلامی، ص ۹۶.
- ↑ محمد بن حسن طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۴۰.
- ↑ نعمانی، الغیبة، ص ۱۱۳.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۱، ص۱۰۵-۱۰۷.