بررسی دیدگاه متکلمان امامیه دربارۀ گسترۀ علم امام با تکیه بر روایات (مقاله)
بررسی دیدگاه متکلمان امامیه دربارۀ گستره علم امام با تکیه بر روایات | |
---|---|
رتبه علمی | علمی پژوهشی (حوزه علمیه) |
زبان | فارسی |
نویسنده | محمد حسین فاریاب |
موضوع | علم امام، گستره علم امام |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | فصلنامه تحقیقات کلامی |
وابسته به | انجمن کلام اسلامی حوزه |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | زمستان ۱۳۹۵ |
شماره | ۱۵ |
تعداد صفحات | ۱۸ |
شماره صفحات | از صفحه ۲۷ تا ۴۴ مجله |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
بررسی دیدگاه متکلمان امامیه دربارۀ گسترۀ علم امام با تکیه بر روایات عنوان مقالهای است که با زبان فارسی به بررسی علم امام از دیدگاه روایات میپردازد. این مقاله ۱۸ صفحهای به قلم محمد حسین فاریاب نگاشته شده و در فصلنامه تحقیقات کلامی (شماره ۱۲، بهار ۱۳۹۵) منتشر گشته است[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود مینویسد: «مسئلۀ علم امام از دل مشغولیهای متکلمان امامیه در طول تاریخ بوده است. این مسئله، خود دارای ریز موضوعاتی مانند: ماهیت علم امام، منابع علم امام و گستره علم امام است. نوشتۀ حاضر، به بررسی گسترۀ علم امام میپردازد. نگارنده ابتدا نظریات نسل طلایی کلام شیعه، یعنی بزرگان سه مکتب کلامی بغداد، ری و حلّه را تبیین کرده و آنگاه به بررسی دیدگاه آنها پرداخته است. متکلمان امامیه در سه مکتب یادشده، به طور عمده بر ضرورت علم به دین برای امام تأکید کردهاند و دربارۀ فراتر از آن، با احتیاط سخن گفتهاند. به نظر میرسد عقل به راحتی، ضرورت داشتن علومی را که امام برای انجام وظایفش به آن نیاز دارد اثبات میکند، اما نسبت به فراتر از آن، تنها مرجع حل اختلاف، روایات معصومان(ع) است. بر اساس روایات معتبر، امام چنین نیست که بالفعل همه چیز را بداند، اما اگر اراده کند و بخواهد، خداوند او را آگاه میسازد»[۱].
فهرست مقاله
- چکیده؛
- مقدمه؛
- نظریه علم امام از شیخ مفید تا فاضل مقداد
- بررسی دیدگاه متکلمان و ارائه دیدگاه برگزیده؛
- علم به معارف دین و تزکیه انسانها؛
- علم به مدیریت جامعه؛
- علم امام به دیگر مسائل؛
- نتیجهگیری؛
- منابع[۱].
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین دکتر محمد حسین فاریاب (متولد ۱۳۵۵ ش، گناوه) علاوه بر تحصیلات حوزوی، تحصیلات آکادمیک خود را در مقطع دکتری کلام اسلامی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی پیگیری کرد. عضو هیئت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام و تدریس در جامعة المصطفی العالمیة ازجمله فعالیتهای وی است. او تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان»، «بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت»، «عصمت امام در تاریخ تفکر امامیه تا پایان قرن پنجم»، «یادگاران ماندگار»، «بررسی دیدگاه متکلمان امامیه دربارۀ گسترۀ علم امام با تکیه بر روایات»، «سیری در مسئلۀ حدوث و قدم جهان در فلسفه اسلامی»، «اثبات و تحلیل شأن وساطت فیض امامان»، «امامت در مکتب صادق آل محمد»، «بازخوانی ادلۀ عقلی عصمت امام»، «تأملی در نظریه علامه طباطبایی در مفهوم امامت در آیه ابتلا» و «جستاری در شأن ولایت تکوینی امامان» برخی از این آثار است[۲]