تأملی در نظریه علامه طباطبایی در مفهوم امامت در آیه ابتلا (مقاله)
| تأملی در نظریه علامه طباطبایی در مفهوم امامت در آیه ابتلا | |
|---|---|
 | |
| رتبه علمی | علمی پژوهشی |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | محمد حسین فاریاب |
| موضوع | امامت |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | دوفصلنامه معرفت کلامی |
| وابسته به | موْسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | بهار ۱۳۹۰ |
| شماره | ۱ |
| تعداد صفحات | ۳۰ |
| شماره صفحات | از صفحه ۴۵ تا ۷۴ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
تأملی در نظریه علامه طباطبایی در مفهوم امامت در آیه ابتلا عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی که به بررسی مفهوم و جایگاه امامت از دیدگاه علامه طباطبایی می‌پردازد. این مقالهٔ ۳۰ صفحه‌ای به قلم محمد حسین فاریاب نگاشته شده و در دوفصلنامه معرفت کلامی (شماره ۱، بهار ۱۳۹۰) انتشار یافته است[۱]
چکیدهٔ مقاله
- نویسنده در ابتدای مقاله خود می‌نویستد: «امام در لغت به معنای پیشوا و رئیس است که در قرآن کریم به دفعات به کار رفته و آیه ابتلا از جمله موارد آن است. از دیرباز نظریاتی گوناگون درباره مفهوم امام در این آیه ارائه شده است که نظریه علامه طباطبایی در نوع خود به لحاظ روش‌شناسی تفسیری بی‌مانند است. آنچه در این نوشتار می‌آید نقد و بررسی دیدگاه ایشان درباره مفهوم امام در آیه ابتلا است. نویسنده، در نقد و بررسی دیدگاه ایشان از روش تفسیری قرآن به قرآن و نیز تکیه بر روایات معتبر و رسیده از امامان معصوم(ع) استفاده می‌کند. بر اساس مهم‌ترین یافته‌های این تحقیق، دیدگاه ایشان اگرچه مورد پذیرش مفسران دیگری نیز قرار گرفته است، همراه با ابهاماتی است که در نظریه ایشان، پاسخ به آنها دیده نمی‌شود»[۱].
فهرست مقاله
- چکیده؛
- مقدمه؛
- دیدگاه‌های مطرح درباره مفهوم امام در آیه ابتلا؛
- دیدگاه علامه طباطبایی؛
- بررسی دیدگاه علامه طباطبایی؛
- دیدگاه برگزیده؛
- بررسی اشكالات؛
- نتیجه‌گیری؛
- منابع.
دربارهٔ پدیدآورنده
