بشر بن قطبه اسدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

صحابی بودن وی ثابت نیست. از میان صحابه‌نگاران، تنها ابن حجر در قسم سوم از الاصابه (مخضرمین)[۱] مدخلی به وی اختصاص داده و نسب او را چنین آورده است: بشر بن قطبة بن سنان بن حارث بن جدعان از قبیله بنی اسد بن خزیمه از تیره بنی فقس است. برخی قطبه را مادر وی دانسته و نام پدرش را حارث ثبت کرده‌اند. بشر در میان سپاهیان خالد بن ولید شاهد جنگ یمامه (سال یازدهم) بود و در آن نبرد شعری سرود. ابن حجر پس از گزارش یاد شده گفته است: زبیر بن بکار در ترجمه خالد بن ولید، از بشر بن قطبه یاد کرده و آورده است کتابی به خط ضحاک یافته که در آن، نسب بشر را به حارث رسانده‌اند و پس از آن نسب کامل وی آورده شده و به شعر او که در روز عقرباء در منطقه «العرض» در یمامه و در حضور خالد سروده شده، اشاره گردیده است.[۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس