بنی عامر بن صعصعه در معارف و سیره نبوی
مظلومیت پیامبر (ص) در طرح ترورش توسط بنیعامر
با فتح مکه، اسلام تمامی جزیرةالعرب را به تسخیر خود در آورد و دشمنان اسلام تسلیم شدند و قبایل مختلف با اعزام هیئتهایی به مدینه تسلیم خود را در برابر دعوت پیامبر (ص) اعلام میکردند. از طرفی بنیعامر که به سرکشی و شرارت معروف بودند و در حادثه بئر معونه عدهای از مسلمانان را شهید کرده بودند سه نفر به نمایندگی از آنها به مدینه آمدند و اسلامخواهی قبیله خود را اعلام نمودند. البته تمامی افراد قبیله از روی صفای دل ایمان آورده بودند، جز این سه نفر نماینده، به نامهای «عامر» و «اربد» و «جبار» که با توطئه قبلی وارد مدینه شدند.
عامر و اربد با یکدیگر قرار گذاشته بودند که وقتی به حضور پیامبر اکرم رسیدند عامر پیامبر (ص) را به گفتگو سرگرم کند و اربد با شمشیر به پیامبر (ص) حمله نماید. هیئت اعزامی بنیعامر وارد مجلس پیامبر (ص) شدند و هر یک در گوشهای نشستند. فقط عامر بود که نزدیک پیامبر اکرم آمد و شروع به مذاکره کرد؛ ولی گاه گاهی زیر چشم به اربد که نزدیک پیامبر (ص) ایستاده بود نگاه و اشاره میکرد؛ اما بر خلاف انتظار اربد بیحرکت و آرام ایستاده و در اجرای توطئه قتل پیامبر (ص) تعلل میکرد. بالاخره عامر خسته شد و بدون آنکه شهادتین را به زبان جاری کند از جا برخاسته که خارج شود و در لحظة خروج، دشمنی خود را با پیامبر (ص) اعلام کرد و پیامبر اکرم هم به او جوابی نداد، تنها از خدا خواست تا شر او را از آن حضرت بگرداند.
عامر و همراهان از شهر خارج شدند و در راه که میرفتند رو به اربد کرده گفت: چرا کاری را که قرار بود انجام ندادی؟ گفت: به خدا قسم هر بار که تصمیم گرفتم شمشیر را بیرون آورم تو را میدیدم که میان من و محمد حائل شدهای که اگر شمشیر میزدم به تو میخورد! بنیعامر همگی اسلام اختیار کردند و عامر و اربد هم به نفرین پیامبر (ص) گرفتار شدند[۱].
منابع
پانویس
- ↑ راجی، علی، مظلومیت پیامبر ص ۲۸۷.