تحریف در فقه سیاسی

مقدمه

تحریف: جابه‌جا کردن، تغییر معنا با شبیه‌سازی لفظی^[۱]، دگرگون‌ ساختن^[۲]، تغییر جهت کلام^[۳].

وَقَدْ كَانَ فَرِيقٌ مِنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلَامَ اللَّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِنْ بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ^[۴].

از سیاست‌های مخالفان ادیان الهی از بنی‌اسرائیل (یهود) و نصارا گرفته تا منافقان جامعه اسلامی برای ایجاد انحراف و گمراهی در میان معتقدان و مؤمنان، تحریف کلام خدا بوده است.

تحریف و تبدیل کلام وحی، خواه به تأویل فاسد باشد یا به تغییر لفظ و تبدیل کلام، از شدیدترین محرمات الهی است که احبار یهود به هر دو صورت یادشده، تورات را تحریف کردند: فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتَابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هَذَا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَوَيْلٌ لَهُمْ^[۵] و در عصر تنزیل نیز با تحریف تورات، مصادره، غصب و دزدی مال اعراب را برای یهود حلال کرده بودند^[۶] که قرآن کریم به آن اشاره می‌کند: وَمِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطَارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ وَمِنْهُمْ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِدِينَارٍ لَا يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ... ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَيْسَ عَلَيْنَا فِي الْأُمِّيِّينَ سَبِيلٌ وَيَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ^[۷].

تحریف در قرآن کریم به تأویل باطل از سوی ملاحده و جهال انجام شده است؛ ولی تحریف قرآن به تغییر لفظی کلام الهی و کاهش یا افزایش آن واقع نشده است^[۸]: إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ^[۹].^[۱۰].

منابع

نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس

↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۲۱۱.
↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۲.
↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۱۹۹.
↑ «دسته‌ای از آنان سخن خداوند را می‌شنیدند و آن را پس از آنکه در می‌یافتند آگاهانه دگرگون می‌کردند» سوره بقره، آیه ۷۵.
↑ «بنابراین، وای بر کسانی که (یک) نوشته را با دست‌های خود می‌نویسند آنگاه می‌گویند که این از سوی خداوند است تا با آن بهایی کم به دست آورند؛ و وای بر آنان از آنچه دست‌هایشان نگاشت و وای بر آنان از آنچه به دست می‌آورند» سوره بقره، آیه ۷۹.
↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱، ص۲۰۰-۲۰۱.
↑ «و از اهل کتاب کسی هست که اگر دارایی فراوانی بدو بسپاری به تو باز پس می‌دهد و از ایشان کسی نیز هست که چون دیناری بدو بسپاری به تو باز نخواهد داد مگر آنکه پیوسته بر سرش ایستاده باشی؛ این بدان روی است که آنان می‌گویند: درباره بی‌سوادان راهی (برای بازخواست) بر ما نیست و بر خداوند دروغ می‌بندند با آنکه خود می‌دانند» سوره آل عمران، آیه ۷۵.
↑ بهاءالدین خرمشاهی، «تحریف‌ناپذیری قرآن کریم»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۴۸۱.
↑ «بی‌گمان ما خود قرآن را فرو فرستاده‌ایم و به یقین ما نگهبان آن خواهیم بود» سوره حجر، آیه ۹.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص۱۶۴.

[1] خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۲۱۱.

[2] بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۲.

[3] حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۱۹۹.

[4] «دسته‌ای از آنان سخن خداوند را می‌شنیدند و آن را پس از آنکه در می‌یافتند آگاهانه دگرگون می‌کردند» سوره بقره، آیه ۷۵.

[5] «بنابراین، وای بر کسانی که (یک) نوشته را با دست‌های خود می‌نویسند آنگاه می‌گویند که این از سوی خداوند است تا با آن بهایی کم به دست آورند؛ و وای بر آنان از آنچه دست‌هایشان نگاشت و وای بر آنان از آنچه به دست می‌آورند» سوره بقره، آیه ۷۹.

[6] وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱، ص۲۰۰-۲۰۱.

[7] «و از اهل کتاب کسی هست که اگر دارایی فراوانی بدو بسپاری به تو باز پس می‌دهد و از ایشان کسی نیز هست که چون دیناری بدو بسپاری به تو باز نخواهد داد مگر آنکه پیوسته بر سرش ایستاده باشی؛ این بدان روی است که آنان می‌گویند: درباره بی‌سوادان راهی (برای بازخواست) بر ما نیست و بر خداوند دروغ می‌بندند با آنکه خود می‌دانند» سوره آل عمران، آیه ۷۵.

[8] بهاءالدین خرمشاهی، «تحریف‌ناپذیری قرآن کریم»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۴۸۱.

[9] «بی‌گمان ما خود قرآن را فرو فرستاده‌ایم و به یقین ما نگهبان آن خواهیم بود» سوره حجر، آیه ۹.

[10] نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص۱۶۴.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]