تمیم بن اوس داری

مقدمه

تمیم بن اوس بن خارجه داری معروف به ابورقیه، راهبی از اهل فلسطین و در میان نصاری به عبادت و زهد معروف بود. او در سال نهم هجرت مسلمان شد و پیامبر اسلام دهی به نام عینون از روستاهای فلسطین را به وی بخشید. تمیم پس از اسلام آوردن به پیامبر (ص) گفت: "یا رسول الله! خداوند شما را بر کل زمین مبعوث کرده است، پس قریه‌ای از بیت لحم را به من ببخش". پیامبر (ص) نیز برای او سندی در این باره نوشت^[۱].

در بعضی نقل‌ها آمده است که پیامبر (ص) روستای حبرون^[۲] مرطوم و بیت عیون (از روستاهای بیت المقدس) و بیت ابراهیم را به تمیم بخشید^[۳].

تمیم همراه پیامبر (ص) در غزوات شرکت کرد^[۴] و از نظر عبادت به جایی رسید که گاهی شب را تا به صبح مشغول عبادت بود و قرآن را در هفت شب ختم می‌کرد و در بعضی نقل‌ها آمده که قرآن را در یک رکعت می‌خواند^[۵]. او ردائی را به هزار درهم خریده بود که با آن نماز می‌خواند و در بعضی نقل‌ها آمده که حله‌ای را به هزار درهم خریده بود و در شبی که گمان می‌کرد شب قدر است، می‌پوشید^[۶].

او این آیه را در تمام این شب مکرر می‌خواند و گریه می‌کرد: ﴿أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ اجْتَرَحُوا السَّيِّئَاتِ أَنْ نَجْعَلَهُمْ كَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَوَاءً مَحْيَاهُمْ وَمَمَاتُهُمْ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ﴾^[۷].^[۸].^[۹]

تمیم و قصه‌گویی

تمیم و خیانت

تمیم و شنیدن ندای جن

تمیم و عطای پیامبر

تمیم و داستان جساسه

سرانجام تمیم

منابع

جوان هوشیار، جعفر، مقاله «تمیم بن اوس»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۴

پانویس

↑ سیر أعلام النبلاء، ذهبی، ج۲، ص۴۴۲.
↑ حبرون یا حبری، قریه‌ای در بیت المقدس است که قبر حضرت ابراهیم (ع) در آن قرار دارد و بر اثر غلبه اسم ایشان، «الخلیل» نامیده شده است.
↑ الذریعه، آقا بزرگ تهرانی، ج۷، ص۵۲.
↑ معجم الصحابه، ابن قانع، ج۳، ص۸۳۸.
↑ سیر أعلام النبلاء، ذهبی، ج۲، ص۴۴۵.
↑ تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۱۱، ص۷۹؛ سیر أعلام النبلاء، ذهبی، ج۲، ص۴۴۷.
↑ «آیا کسانی که به گناهان دست یازیده‌اند گمان دارند که آنان را همانند کسانی قرار می‌دهیم که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، به گونه‌ای که زندگانی و مرگشان همگون باشد؟! بد داوری می‌کنند!» سوره جاثیه، آیه ۲۱.
↑ معجم الصحابه، ابن قانع، ج۳، ص۸۳۸، الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۱، ص۱۹۳؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۲۵۶.
↑ جوان هوشیار، جعفر، مقاله «تمیم بن اوس»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۴، ص:۱۷۴-۱۷۵.

[1] سیر أعلام النبلاء، ذهبی، ج۲، ص۴۴۲.

[2] حبرون یا حبری، قریه‌ای در بیت المقدس است که قبر حضرت ابراهیم (ع) در آن قرار دارد و بر اثر غلبه اسم ایشان، «الخلیل» نامیده شده است.

[3] الذریعه، آقا بزرگ تهرانی، ج۷، ص۵۲.

[4] معجم الصحابه، ابن قانع، ج۳، ص۸۳۸.

[5] سیر أعلام النبلاء، ذهبی، ج۲، ص۴۴۵.

[6] تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۱۱، ص۷۹؛ سیر أعلام النبلاء، ذهبی، ج۲، ص۴۴۷.

[7] «آیا کسانی که به گناهان دست یازیده‌اند گمان دارند که آنان را همانند کسانی قرار می‌دهیم که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، به گونه‌ای که زندگانی و مرگشان همگون باشد؟! بد داوری می‌کنند!» سوره جاثیه، آیه ۲۱.

[8] معجم الصحابه، ابن قانع، ج۳، ص۸۳۸، الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۱، ص۱۹۳؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۲۵۶.

[9] جوان هوشیار، جعفر، مقاله «تمیم بن اوس»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۴، ص:۱۷۴-۱۷۵.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]