حارث بن عبیدة بن حارث بن مطلب قرشی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

او از بنو مطلب و از قبیله قریش است. پدرش عبیدة بن حارث از یاران رسول خدا (ص)، بود و بنا بر برخی روایات امیر نخستین سریه‌ای بود که پیامبر علیه مشرکان مکه گسیل کرد[۱]. عبیدة بن حارث در سال دوم و در جنگ بدر به شهادت رسید[۲].

ابن سعد[۳] و بلاذری[۴] در بیاد از فرزندان «عبیده» از حارث نیز نام می‌برند. کنیه عبیده، «أبو الحارث»[۵] بود که به اعتبار فرزندش حارث بدین کنیه خوانده می‌شد. فراتر از این مطلبی درباره حارث یافت نمی‌شود. چنان که صحابه نویسان برای حارث مدخل مستقلی قرار نداده‌اند، تنها ابن حجر[۶]، شرح حال حارث فرزند عبیده را در قسم اول الاصابه (صحابه) آورده است. استدلال ابن حجر بر صحابی بودن وی این است که چون عبیده که از یاران نزدیک رسول خدا (ص) بود، در حیات آن حضرت درگذشت، بنابراین فرزندش حارث، نیز صحابی رسول خدا (ص) بوده است. خود حارث نیز گویا در حیات رسول خدا (ص) درگذشته است[۷]. از این رو ابن حجر در دو جای کتاب الاصابه، یکی در بخش اول (صحابه)[۸] و دیگری در بخش دوم (صغار صحابه)[۹] به شرح حال او پرداخته است.[۱۰]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۵۹۱؛ یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۶۹.
  2. ابن قتیبه، ص۱۵۷.
  3. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۷.
  4. بلاذری، انساب الاشراف، ج۹، ص۳۸۹، به نقل از واقدی و کلبی که در دو کتاب نسب کلبی یافت نمی‌شود.
  5. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۷.
  6. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۷۸.
  7. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۷۸.
  8. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۷۸.
  9. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۳۰.
  10. داداش نژاد، منصور، مقاله «حارث بن عبیدة بن حارث»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۷۸.