حبیب بن شهاب شامی
آشنایی اجمالی
در میان صحابه نویسان تنها ابن حجر[۱] در قسم سوم الاصابه (مخضرمین) با عنوان «حتیت بن شهاب شامی» از او یاد کرده و به نقل از زبیر بن بکار می‌گوید: وی در بصره قدر و منزلتی داشت و عبدالله بن عامر کارگزار معاویه بر بصره، نهری را در آن شهر به اقطاع وی درآورد (این مطلب در الموفقیات یافت نشد). منابع دیگر نام وی را «حبیب» ذکر کرده‌اند، بنابراین «حتیت» تصحیف است.
حبیب بن شهاب بازرگان و تاجر بود[۲] و ریاست شرطه (نگهبانی) بصره را از سوی ابن عامر که در سال ۴۱ به کارگزاری بصره گمارده شد، بر عهده داشت[۳].
نهری که به حبیب اقطاع شد به نام وی «نهر حبیب» شناخته و در کتاب‌های معجم جغرافی با همین نام، معرفی می‌شود[۴]، اینکه این نهر از سوی چه کسی به وی اقطاع شد، اختلاف است. عثمان بن عفان، زیاد بن ابیه[۵] و عبدالله بن عامر[۶] کسانی هستند که به عنوان اقطاع کننده از آنان نام برده می‌شود.[۷]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۴۲.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ص۳۵۱.
- ↑ طبری، تاریخ، ج۵، ص۱۷۰؛ ابن جوزی، ابوالفرج، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۱۸۷.
- ↑ ر. ک: یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۲۰.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ص۳۵۱؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۳۲۰.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۴۲.
- ↑ داداش‌نژاد، منصور، مقاله «حبیب بن شهاب شامی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۵۳۰.