حجاج بن زید تمیمی سعدی در تاریخ اسلامی

مقدمه

«اَلسَّلاَمُ عَلَى اَلْحَجَّاجِ بْنِ زَيْدٍ اَلسَّعْدِيِّ»[۱]؛

حجاج، فرزند زید سعدی تمیمی از طایفه بنی سعد بن تیم و اهل بصره بود. در برخی منابع نام پدر وی «یزید»[۲] آمده است.

وی حامل نامه مسعود بن عمرو از بصره، برای امام حسین (ع) مبنی بر اعلام حمایت و وفاداری نسبت به آن حضرت بود. حجاج نامه را به کربلا آورد و به دست مبارک امام (ع) داد. حضرت در حق مسعود بن عمرو دعا کرد و خود حجاج در کنار امام (ع) ماند تا روز عاشورا در رکاب آن حضرت به درجه رفیع شهادت نایل آمد. او در حمله نخستین پیش از ظهر به شهادت رسید[۳].

در فضیلت او همین بس که مورد توجه ناحیه مقدسه قرار گرفته و بر او سلام و درود فرستاده است[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۱.
  2. بحار الأنوار، ج۱۰، ص۲۷۳ و ۳۴۱ و اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۱.
  3. تنقیح المقال، ج۱، ص۲۵۵؛ ابصارالعین، ۱۸۴ و ۱۸۵ و در اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۱، تنها اسم او را در زمره شهدا نام برده است.
  4. بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۱.
  5. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۳۸۴-۳۸۵.