حسنیه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

علامه مامقانی در رجال خود در ترجمه منجح از حسنیه یاد کرده و از ربیع الابرار زمخشری نقل کرده است: حسنیه کنیزی بود که او را امام حسین(ع) از فردی به نام نوفل بن حارث بن عبد المطلب خرید و به ازدواج فردی به نام «سهم» درآورد. از او فرزندی به نام «منجح» به دنیا آمد.

حسنیه در خانه امام زین العابدین(ع) خدمت می‌کرد. مادر و پسر به همراه کاروان حسینی از مدینه به کربلا آمدند. منجح در کربلا در رکاب امام حسین(ع) در حمله‌های نخستین جنگ به شهادت رسید و حسنیه با اهل بیت(ع) در مصائب و اسارت شریک بود[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. مامقانی، رجال، ج۳، ص۲۴۷؛ طوسی، رجال، ص۱۸۰؛ معالی السبطین، ج۲، ص۲۳۱؛ اعلام النساء، ص۲۹۹.
  2. مزینانی، محمد صادق، نقش زنان در حماسه عاشورا، ص۲۶۸.