حسن بن جهم شیبانی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابومحمد حسن بن جهم بن بکیر بن اعین شیبانی زراری از خاندان شیعه و مشهور أعین بود و چون جد بزرگش اعین به دست مردی از قبیله شیبان تربیت یافته و مسلمان شده بود، به شیبانی معروف است و از آن جهت که مادر او نوه زرارة بن اعین بود، با عنوان زراری هم از او یاد شده است.[۱] نام او در برخی نسخ حسن بن جهم رازی آمده که از سهو ناسخ است.[۲] شیبانی از اصحاب امام کاظم و امام رضا(ع) و مورد اعتماد آنان بود.[۳] وی از آن دو امام همام[۴] و نیز از فضیل بن یسار، عبدالله بن بکیر و حماد بن عثمان روایت نموده و حسن بن علی بن فضال از وی روایت کرده است[۵] کتاب‌های المسائل[۶] و الحدیث اثر اوست[۷].[۸]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رسالة ابی غالب الزراری، ص۱۱۶ و ۱۲۸.
  2. تنقیح المقال، ج۱، ص۲۷۱.
  3. رجال الطوسی، ص۳۴۷ و۳۷۳.
  4. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۵۸.
  5. جامع الرواة، ج۱، ص۱۹۱.
  6. معالم العلماء، ص۳۳.
  7. الذریعه، ج۶، ص۳۲۱.
  8. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص 261.