خط الموت
مقدمه
این تعبیر، سر فصل خطبه‌ای از سید الشهداست که آن حضرت در مکّه و پیش از خروج به سوی عراق ایراد کرد و نهایت سیر کاروان را با اشاره بیان کرد[۱]. مضمون آن خطبه، آگاهی و عشق به شهادت و استقبال از مرگ در راه خداست و اینکه مرگ برای جوانمردان زیباست، آنگونه که گردنبند، بر گردن دختری جوان. ایراد این خطبه، پس از دریافت گزارش‌هایی بود مبنی بر این که مأموران یزید برای ترور و ریختن خونش به مکّه اعزام شده‌اند. بخشی از آغاز این خطبه چنین است: «خُطَّ الْمَوْتُ عَلَى وُلْدِ آدَمَ مَخَطَّ الْقِلَادَةِ عَلَى جِيدِ الْفَتَاةِ وَ مَا أَوْلَهَنِي إِلَى أَسْلَافِي اشْتِيَاقَ يَعْقُوبَ إِلَى يُوسُفَ وَ خُيِّرَ لِي مَصْرَعٌ أَنَا لَاقِيهِ كَأَنِّي بِأَوْصَالِي يَتَقَطَّعُهَا عَسَلَانُ الْفَلَوَاتِ بَيْنَ النَّوَاوِيسِ»[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ کشف الغمه، اربلی، ج ۲، ص ۲۴۱.
- ↑ بحار الأنوار، ج ۴۴، ص ۳۶۶؛ مقتل الحسین، مقرم، ص ۱۹۳.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۷۳.