روایات ناسازگار با دلالت حدیث غدیر بر امامت چگونه توجیه می‌شود؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
روایات ناسازگار با دلالت حدیث غدیر بر امامت چگونه توجیه می‌شود؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ حدیث غدیر
مدخل اصلیحدیث غدیر
تعداد پاسخ۱ پاسخ

روایات ناسازگار با دلالت حدیث غدیر بر امامت چگونه توجیه می‌شود؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث حدیث غدیر است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی حدیث غدیر مراجعه شود.

پاسخ نخست

علی ربانی گلپایگانی

حجت الاسلام و المسلمین ربانی گلپایگانی در کتاب «براهین و نصوص امامت» در این‌باره گفته‌‌اند:

  1. «آنچه امام حسن عسکری (ع) در تفسیر حدیث غدیر فرموده است همان امامت است، یعنی علی (ع) معیار حق و باطل است، هر کس از او اطاعت کند پیرو حق و حزب خداست، و هر کس با او مخالفت کند پیرو باطل و حزب شیطان خواهد بود.
  2. در مورد روایت امام حسین (ع) باید دانست اولاً: اگر فرض کنیم معنای ولایت علی (ع)، وجوب محبت او باشد، باز رفتار سپاه شام در کشتن امام حسین (ع) سؤال برانگیز است. چگونه می‌توان پذیرفت که کسانی معتقد باشند پیامبر (ص) از آنان خواسته است که علی (ع) را دوست بدارند، و در عین حال، فرزندش را به شهادت برسانند؟ ثانیاً: درباره امام حسین (ع) توصیه‌های روشنی از پیامبر اکرم (ص) روایت شده و امام حسین (ع) و یاران او آنها را به سپاه شام یادآور شدند، مانند اینکه پیامبر (ص) درباره وی و برادرش امام حسن (ع) فرموده است: “حسن و حسین، بزرگ جوانان اهل بهشت‌اند” و اینکه “حسین از من است و من از حسینم. خدایا! هر کس که حسین را دوست می‌دارد، دوست بدار” و سفارش‌های دیگر. چگونه می‌توان باور کرد کسانی به این سخنان پیامبر (ص) اعتقاد راسخ داشتند و در عین حال به فجیع‌ترین شکل، او را به شهادت رساندند؟! آری، آنچه سپاه شام را به آن عمل فجیع برانگیخت، پیروی از تمایلات نفسانی و شیطانی بود: ﴿وَجَحَدُوا بِهَا وَاسْتَيْقَنَتْهَا أَنْفُسُهُمْ ظُلْمًا وَعُلُوًّا[۱].
  3. در مورد روایت امام صادق (ع) نیز باید دانست اولاً: احتمال دارد این سخن امام صادق (ع) در شرایط تقیه بیان شده باشد. ثانیاً: سخن دیگر پیامبر (ص) که امام صادق (ع) حدیث ولایت را به آن تفسیر کرده است با ولایت به معنای امامت و رهبری ارتباط دارد، یعنی پیامبر به عنوان پیشوای امت اسلامی، ادای دَین مدیون را برعهده می‌گیرد»[۲].

پانویس

  1. «و از سر ستم و گردنکشی، با آنکه در دل باور داشتند آن را انکار کردند» سوره نمل، آیه ۱۴.
  2. ربانی گلپایگانی، علی، براهین و نصوص امامت ص ۲۹۱.