سخنان امام مهدی در آغاز قیام دربردارنده چه مطالبی است؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
سخنان امام مهدی در آغاز قیام دربردارنده چه مطالبی است؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / عصر ظهور امام مهدی / قیام امام مهدی / سخنان امام مهدی در آغاز قیام
مدخل اصلیسخنان امام مهدی در دوران ظهور
تعداد پاسخ۲ پاسخ

سخنان امام مهدی در آغاز قیام دربردارنده چه مطالبی است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

خدامراد سلیمیان

حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در کتاب «درسنامه مهدویت ج۲» در این‌باره گفته است:

«آن زمان، هنوز نیامده است تا روشن شود آن حضرت، چه سخنانی ایراد خواهد کرد؛ اما پاره‌ای از این فرمایش‌ها در سخنان برخی از معصومان (ع) پیشگویی شده است. از امام باقر (ع) نقل شده است که فرمود: به خدا سوگند! گویا می‌بینم قائم پشت خود به" حجر الاسود" تکیه داده، از خداوند می‌خواهد به حق خود برسد. آن‌گاه (قائم) می‌فرماید: ای مردم! هرکس درباره حضرت آدم با من مجادله کند، بداند من از او به آدم برترم و آن که در رابطه باشخصیت نوح با من محاجه کند، من بر او نسبت به نوح مقدم هستم. و هرکس بخواهد در ارتباط با ابراهیم با من مجادله کند، من از او نسبت به ابراهیم برتری دارم... و اگر کسی بخواهد با شخصیت محمد (ص) با من محاجه کند، به طور مسلم من نسبت به حضرت محمد از او اولی هستم و هرکس که بخواهد در قرآن با من مجادله نماید، من از همه اولی به قرآن خداوند هستم..."[۱]. آن‌گاه حضرت، ظهور خویش را برای عموم جهانیان آشکارا بیان می‌نماید. آنچه یاد شد، فقط بخشی از مجموعه میراث حدیثی آخرین حجت الهی است. بدون شک با استفاده از منابع روایی معتبر و بررسی‌های بیشتر، آثار ارزنده افزون‌تری در دسترس قرار خواهد گرفت[۲].

پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه

۱. آقای باقری‌زاده اشعری؛
آقای محمد باقری‌زاده اشعری، در کتاب «از امام مهدی بیشتر بدانیم» در این‌باره گفته است:

«در برخی از احادیث، به سخنان امام مهدی (ع) در آغاز قیامش اشاره شده است. امام باقر (ع) می‌فرماید: "قائم ما با هراس افتادن [در دل دشمنانش] یاری می‌شود... و چون قیام کند، پشتش را به کعبه تکیه می‌دهد و سیصد و سیزده مرد به گرد او جمع می‌شوند و نخستین چیزی که سخن را با آن آغاز می‌کند، این آیه است: "باقی نهاده خداوند، برایتان بهتر است، اگر مؤمن باشید"[۳] سپس می‌گوید: "من باقی نهاده خداوند در زمین او و جانشین و حجت او بر شما هستم[۴].

امام باقر (ع) در حدیثی دیگر می‌فرماید: "هنگامی که پشتش را به کعبه تکیه می‌دهد، می‌گوید: "ای مردم! ما [شما را] به یاری خدا می‌خوانیم. هر کس از مردم به ما پاسخ گوید، [بداند که] ما اهل بیت پیامبرتان محمد، و سزاوارترین مردم به خداوند و به محمد هستیم و هر که با من درباره آدم احتجاج کند (دلیل بیاورد)، من سزاوارترین مردم به آدم هستم و هر که با من درباره نوح احتجاج کند، من سزاوارترین مردم به نوح هستم و هر که با من درباره ابراهیم احتجاج کند، من سزاوارترین مردم به ابراهیم هستم و هر کس با من درباره محمد احتجاج کند، من سزاوارترین مردم به محمد هستم، و هر که با من درباره پیامبران احتجاج کند، من سزاوارترین مردم به پیامبران هستم. آیا خداوند در آیه‌های استوار کتابش نمی‌فرماید: "خداوند، آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان، برتری داد. فرزندانی که برخی‌شان از برخی [و در پاکی همسان]اند و خداوند، شنوا و داناست"[۵].

و من، امام بر جای مانده از نسل نوح، برگزیده از نسل ابراهیم و گزیده نسل محمد –که خداوند بر همه آنان درود فرستد- هستم. هان! هر که با من درباره کتاب خدا احتجاج کند، من سزاوارترین مردم به کتاب خدا هستم. هشیار باشید که هر کس با من درباره سنت پیامبر خدا (ص) احتجاج کند، من سزاوارترین مردم به سنت پیامبر خدا (ص) هستم. امروز هر کس سخن مرا می‌شنود و در این جا حاضر است، به خدا سوگندش می‌دهم که پیامم را به غایبان برساند، و به حق خداوند و نیز حق پیامبرش و به حق خودم که بر شما حق خویشاوندی با پیامبر خدا (ص) را دارم، از شما می‌خواهم که ما را یاری دهید و ما را در برابر کسانی که به ما ستم می‌کنند، حمایت کنید، که ما را هراسان کرده‌اند و به ما ستم نموده‌اند و از شهر و دیار و فرزندانمان رانده‌اند و بر ما ظلم شده است و از حقمان باز داشته شده‌ایم و اهل باطل بر ما دروغ بسته‌اند. پس خدا را، خدا را در حق ما! ما را وا نگذارید و ما را یاری دهید تا خداوند متعال یاری‌تان دهد"[۶][۷]»[۸].

پانویس

  1. نعمانی، الغیبة، ص ۱۸۱؛ با اندک تفاوتی: تفسیر عیاشی، ج ۲، ص ۵۶؛ تفسیر قمی، ج ۲، ص ۲۰۴.
  2. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت ج۲، ص۱۰۴.
  3. هود، آیه ۸۶.
  4. کمال الدین، ص ۳۳۰، ح ۱۶.
  5. آل عمران، آیه ۳۳ و ۳۴.
  6. نعمانی، الغیبة، ص ۲۷۹–۲۸۱، ح ۶۷.
  7. ر.ک: محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامهٔ امام مهدی، ج ۹، ص ۶۱–۷۷.
  8. باقری‌زاده اشعری، محمد، از امام مهدی بیشتر بدانیم، ص۱۲۴، ۱۲۵.

ره:پرسش