سیف رسول الله
مقدمه
در بعضی روایات، امام علی(ع) به «سَيْفُ رَسُولِ اللَّهِ»؛ ملقّب شده است. در این باره به ترجمه بخشی از روایت حضرت رسول(ص) بسنده می‌شود: علی بن ابی‌طالب خلیفه خدا و خلیفه من، حبیب خدا و حبیب من، شمشیر خدا و شمشیر من، برادر و یاور و وزیر من است. دوستدار او دوستدار من، و کینه‌ورز با او کینه‌ورز با من، و ولی او ولی من، و دشمن او دشمن من است. همسر او، دخترم و فرزندانش، فرزندانم و حزبش، حزبم هستند، و حرف او، حرف من، و امر او، امر من، و او سرور اوصیا و بهترین امت من است[۱].
افزون بر دو تعبیر پیشین، علامه محمدباقر مجلسی، برای علی(ع) عناوین «سَيْفُهُ عَلَى النَّاكِثِينَ»[۲]، «سَيْفُ نَقِمَتِهِ عَلَى الْمُشْرِكِينَ»[۳] و «سَيْفُ الدِّينِ»[۴] را ضمن احادیثی آورده است. مطالب مربوط به ذوالفقار[۵] که حجم گسترده‌ای دارد، مناسب همین القاب است[۶].
منابع
پانویس
- ↑ تستری، قاضی نورالله، احقاق الحق، ج۴، ص۲۹۷.
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۳۹، ص۱۲۹.
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۸، ص۱۷۴؛ ج۱۶، ص۲۳۶؛ ج۱۹، ص۱۸۲؛ ج۲۲، ص۲۹۷؛ ج۲۶، ص۴۰۵؛ ج۳۳، ص۲۸۳؛ ج۳۵، ص۶۱.
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۴۴، ص۹۴؛ ج۴۹، ص۱۴۴؛ ج۶۷، ص۱۸۶.
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۲۰، ص۸۶، ۱۰۵، ۱۱۲، ۳۶۳.
- ↑ مختاری، علی، مقاله «نام‌ها و لقب‌های امام علی»، دانشنامه امام علی ج۱۰، ص ۳۶۹.