شاخصه‌ها و مصادیق گرامی داشتن در سخنان پیامبر خاتم چیست؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
شاخصه‌ها و مصادیق گرامی داشتن در سخنان پیامبر خاتم چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ سیره اجتماعی معصومان
مدخل اصلی؟
تعداد پاسخ۱ پاسخ

شاخصه‌ها و مصادیق گرامی داشتن در سخنان پیامبر خاتم چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث سیره اجتماعی معصومان است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی سیره اجتماعی معصومان مراجعه شود.

پاسخ نخست

محمد جواد برهانی

حجت‌ الاسلام‌ و المسلمین محمد جواد برهانی در کتاب «سیره اجتماعی پیامبر اعظم» در این‌باره گفته‌ است:

  • «کوچک نشمردن: پیامبر اسلام فرمود: مسلمان را کوچک مشمارید؛ زیرا کوچک آنها در نزد خدا بزرگ است[۱]. در حدیثی از امام باقر (ع) آمده است: دوستان خود را بزرگ شمارید احترام آنها را نگه دارید و برخلاف ادب متعرض یک‌دیگر نشوید و هم‌دیگر را مورد حمله قرار ندهید: «محل قرار دادن حدیث» «عظموا عظموا أصحابکم و وقروهم ولا یهتجم بعضکم علی بعض»[۲].

پس باید هر مسلمانی را گرامی بداریم که این خود نقش مهمی در استحکام رابطه‌ها دارد. شخصیت انسان به دست خود اوست، اگر به دیگران احترام بگذاریم و به آنها توجه نماییم آنها نیز با ما چنین خواهند کرد؛ در نتیجه رابطه‌ها استحکام و استمرار می‌یابد.

  • برخورد خوب و شایسته: اگر انسان با دیگران نیکو سخن بگوید، کلمات زیبا به کار ببرد، سخنشان را قطع نکند، به سخنان آنها گوش بدهد و به آنان بی‌اعتنایی ننماید و... با این کار خود او را گرامی داشته و زمینه استحکام رابطه‌ها را فراهم ساخته است[۳]. امیر مؤمنان فرمود: برخورد خوب و معاشرت نیکو موجب می‌شود تا دوستی‌ها تداوم یابد: «بِحُسْنِ الْعِشْرَةِ تَدُومُ الْوُصْلَةُ»[۴].
  • استفاده از بوی خوش: پیامبر اسلام فرمود: استفاده از بوی خوش بهترین گرامی داشتن است؛ زیرا بوی خوش هزینه کمتری دارد[۵]. مردم بوی خوش را دوست دارند و زمینه‌ای برای جذب افراد است.
  • گرامی داشتن بزرگ قوم: از جریر بن عبدالله روایت شده است: هنگامی که پیامبر خدا مبعوث گردید، خدمت حضرت مشرف شدم تا با وی بیعت کنم؛ حضرت فرمود: ای جریر! برای چه اینجا آمده‌ای؟ عرض کردم: ای رسول خدا! اینجا آمده‌ام تا در محضر شما اسلام بیاورم. آن‌گاه حضرت عبایش را برایم پهن کرد، آن‌گاه رو به اصحاب کرد و فرمود: «إِذَا أَتَاكُمْ كَرِيمُ قَوْمٍ فَأَكْرِمُوهُ»[۶]؛ «هرگاه بزرگ قومی نزد شما آمد، او را گرامی بدارید».

در سیره پیامبر (ص) آمده است: حضرت همواره بزرگان اقوام را گرامی می‌داشت[۷]. در سیره پیامبر (ص) همچنین آمده است که روزی عدی بن حاتم[۸] پیش از آن‌که مسلمان شود، خدمت رسول خدا مشرف شد. حضرت عبایش را از دوش برداشت و برایش پهن کرد که بر خاک ننشیند و عدی نیز ادب به خرج داد و بر آن ننشست، اما همین احترام و تواضع رسول خدا موجب شد تا عدی مجذوب این دین گشته، اسلام را بپذیرد[۹].

  • گرامی داشتن علما: از رسول خدا روایت شده است: علما و دانشمندان را گرامی بدارید؛ زیرا آنها وارثان پیغمبراند و هر که آنها را گرامی دارد، خدا و پیامبر را گرامی داشته است: «أكرموا العلماء فإنّهم ورثة الأنبياء فمن أكرمهم فقد أكرم اللَّه و رسوله»[۱۰]. در سیره پیامبر آمده است که حضرت صاحبان علم را گرامی می‌داشت[۱۱].
  • گرامی داشتن ریش‌سفیدان: پیامبر اسلام فرمود: کسی که مسلمانی را که در راه اسلام و دین موی خود را سفید نموده احترام کند، خداوند او را از ترس روز قیامت در امان می‌دارد: «مَنْ وَقَّرَ ذَا شَيْبَةٍ فِي الْإِسْلَامِ آمَنَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ فَزَعِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ»[۱۲].
  • گرامی داشتن هم‌نشینان: از بهترین کارهای نیک آن است که هم‌نشینان خود را گرامی بداری: «أفضل الحسنات تكرمة الجلساء»[۱۳]. در سیره عملی حضرت پیامبر (ص) آماده است که حضرت چون در مجلسی می‌نشست به هر یک از اهل مجلس خود بهره‌ای از اکرام و التفات می‌رسانید و با آنها چنان معاشرت می‌فرمود که هر کس می‌پنداشت گرامی‌ترین خلق نزد اوست. پیامبر با هر که می‌نشست تا او اراده برخاستن نمی‌کرد، حضرت بلند نمی‌شد و هر که از او حاجتی می‌طلبید، اگر مقدور بود روا می‌کرد و اگر در توان وی نبود با سخن نیکو و وعده‌ای زیبا او را راضی می‌کرد[۱۴].
  • گرامی داشتن اولاد: پیامبر اسلام می‌فرماید: فرزندان خود را گرامی بدارید و نیکو تربیتشان کنید: «أَكْرِمُوا أَوْلَادَكُمْ وَ أَحْسِنُوا آدَابَهُمْ» «اکرموا أولادکم و احسنوا آدابهم»[۱۵]»[۱۶]

منبع‌شناسی جامع سیره اجتماعی معصومان

پانویس

  1. میزان الحکمه، حدیث ۴۰۷۷.
  2. نقش زبان در سرنوشت انسان، ص۹۰ (به نقل از: اصول کافی).
  3. مشهور است که انسان بنده احسان است.
  4. غرر الحکم، ج۱، ص۲۹۵.
  5. میزان الحکمه، حدیث ۱۷۶۰۸.
  6. بحارالانوار، ج۱۶، ص۲۳۹.
  7. منتهی الآمال، ج۱، ص۶۰.
  8. وی بزرگ قبیله «طی» بود.
  9. قلب سلیم، ص۵۵۶.
  10. نهج الفصاحه، حدیث ۴۵۰.
  11. منتهی الآمال، ج۱، ص۶۰.
  12. اصول کافی، باب وجوب اجلال ذی الشیبه المسلم، ح۳.
  13. نهج الفصاحه، حدیث ۳۹۶.
  14. منتهی الآمال، ج۱، ص۵۵.
  15. نهج الفصاحه، حدیث ۴۵۱.
  16. برهانی، محمد جواد، سیره اجتماعی پیامبر اعظم، ص ۶۳.