شهید نماز
مقدمه
سعید بن عبد الله، از اصحاب شهید امام حسین(ع) که روز عاشورا، پیکر خود را سپر تیرهای دشمن ساخت تا امام حسین(ع) نمازش را بخواند. اضافه بر زخم شمشیرها و نیزه‌هایی که بر بدن داشت، ۱۳ تیر هم بر پیکرش نشسته بود که بر زمین افتاد و شهید شد[۱]. خود ابا عبدالله(ع) را نیز می‌توان سر سلسلۀ شهیدان نماز دانست،؛ چراکه برای احیاء دین و نماز و امر به معروف و نهی از منکر شهید شد و قیامش، "اقامۀ نماز" بود («اشْهَدُ انَّكَ قَدْ اقَمْتَ الصَّلاةَ...»)[۲] شب عاشورا را نیز برای نماز و قرائت قرآن از سپاه دشمن مهلت خواست، ظهر عاشورا هم در آن میدان خون و شهادت به نماز اوّل وقت ایستاد. به ابوثمامه صائدی نیز که هنگام ظهر عاشورا، اذان وقت را به یاد سید الشهدا(ع) آورد و همراه آن حضرت آخرین نماز را خواند، "شهید نماز" گفته‌اند[۳].
منابع
پانویس
- ↑ مقتل الحسین، مقرم، ص۳۰۴؛ به نقل از لهوف.
- ↑ زیارت وارث (مفاتیح الجنان، ص۴۲۹).
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۲۸۵.