صرمه بن ابی‌انس

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از صرمة بن مالک)

مقدمه

نام او صرمة بن مالک و کنیه‌اش ابو قیس و از طایفه بنی نجار قبیله خزرج و اهل مدینه بود. صرمه یکی از نوابغ دوران جاهلیت بود که در جستجوی دین حقیقی برآمد و زمانی تصمیم گرفت تا دین ترسایان را بپذیرد، اما گویا نپسندید و از این کار خودداری کرد. او همواره می‌گفت که خدای ابراهیم خلیل عالی را می‌پرستم. او هرگز بت نپرستید و رهبانیت و انزوا را اختیار نکرد. لباس مویین می‌پوشید و غسل جنابت می‌کرد و در زمان حیض زنان از آنان دوری می‌کرد و اطاقی را مسجد خود قرار داده بود که افراد جنب و حائض در آن راه نداشتند. وقتی که پیامبر اسلام (ص) به مدینه هجرت فرمود، صرمه در حالی که پیر مردی کهن سال بود، اسلام آورد و از مسلمانان بلند رتبه شد[۱]. وی حدود ۱۲۰ سال عمر کرد

درباره سال و محل وفات و دفن او در منابع مطلبی نقل نشده است.[۲]

عقاید صرمه در دوران جاهلیت

اشعار صرمه بن ابی‌انس

صرمه و تغییر حکم روزه

منابع

پانویس

  1. السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۵۱۰؛ الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۲، ص۷۳۷؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۲، ص۴۰۱.
  2. عسکری، عبدالرضا، مقاله «صرمه بن ابی‌انس»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۵، ص:۴۶۱-۴۶۲.