عبدالرحمن بن اعین بن سنسن شیبانی کوفی
آشنایی اجمالی
شیخ طوسی ابومحمد عبدالرحمان بن اعین بن سنسن شیبانی کوفی را اهل کوفه، از موالی بنی شیبان و از اصحاب امام باقر و امام صادق(ع) بر شمرده و ذکر کرده است که عبدالرحمان پس از امام صادق(ع) در قید حیات بوده است.[۱] در مقابل، کشّی وفات وی را در زمان امام صادق(ع) دانسته است و در ادامه، روایتی را نقل کرده که ربیعه به امام صادق(ع) عرض کرد: این برادران، فرزندان اعین که از عراق آمده‌اند، چه کسانی هستند. من بهتر از آنها را ندیده‌ام. حضرت فرمود: اینان از اصحاب پدرم امام باقر(ع) می‌‌باشند.[۲]
شیبانی از امام باقر، امام صادق،[۳] امام کاظم(ع) و نیز از علی بن یقطین روایت کرده و بزرگانی چون ابونعیم، ابان، حماد، صفوان بن یحیی، عبدالله بن بکیر و موسی بن بکر از او روایت نموده‌اند.[۴] وی کتابی دارد که علی بن نعمان[۵] و نیز قاسم بن اسماعیل قرشی آن را روایت کرده‌اند.[۶]
در این که آیا او در زمان امام صادق(ع) وفات یافته یا پس از شهادت آن حضرت، قول شیخ به دلایلی صحیح می‌‌باشد،؛ چراکه شیبانی خود از امام کاظم(ع) روایت کرده است و دیگر این که علی بن نعمان، راوی کتاب وی، زمان امام صادق(ع) را درک نکرده است، در نتیجه عبدالرحمان پس از آن حضرت در قید حیات بود[۷] و در زمان وفاتش بر مذهب خویش استوار و عارف بود[۸].[۹]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
