عبدالرحمن بن اعین بن سنسن شیبانی کوفی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

شیخ طوسی ابومحمد عبدالرحمان بن اعین بن سنسن شیبانی کوفی را اهل کوفه، از موالی بنی شیبان و از اصحاب امام باقر و امام صادقS بر شمرده و ذکر کرده است که عبدالرحمان پس از امام صادقS در قید حیات بوده است.[۱] در مقابل، کشّی وفات وی را در زمان امام صادقS دانسته است و در ادامه، روایتی را نقل کرده که ربیعه به امام صادقS عرض کرد: این برادران، فرزندان اعین که از عراق آمده‌اند، چه کسانی هستند. من بهتر از آنها را ندیده‌ام. حضرت فرمود: اینان از اصحاب پدرم امام باقرS می‌‌باشند.[۲]

شیبانی از امام باقر، امام صادق،[۳] امام کاظمS و نیز از علی بن یقطین روایت کرده و بزرگانی چون ابونعیم، ابان، حماد، صفوان بن یحیی، عبدالله بن بکیر و موسی بن بکر از او روایت نموده‌اند.[۴] وی کتابی دارد که علی بن نعمان[۵] و نیز قاسم بن اسماعیل قرشی آن را روایت کرده‌اند.[۶]

در این که آیا او در زمان امام صادقS وفات یافته یا پس از شهادت آن حضرت، قول شیخ به دلایلی صحیح می‌‌باشد،؛ چراکه شیبانی خود از امام کاظمS روایت کرده است و دیگر این که علی بن نعمان، راوی کتاب وی، زمان امام صادقS را درک نکرده است، در نتیجه عبدالرحمان پس از آن حضرت در قید حیات بود[۷] و در زمان وفاتش بر مذهب خویش استوار و عارف بود[۸].[۹]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی ۱۲۸ و ۲۳۱.
  2. اختیار معرفة الرجال ۱۳ و ۱۶۱.
  3. رجال النجاشی ۲/۴۸.
  4. معجم رجال الحدیث ۹/۳۱۰.
  5. رجال النجاشی ۲/۴۸.
  6. الفهرست (طوسی) ۱۸۰.
  7. معجم رجال الحدیث ۹/۳۱۰.
  8. رجال ابن داوود ۲۲۲.
  9. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۳۷.