عبدالله اصغر بن علی بن ابی‌طالب

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از عبدالله اصغر بن علی)

مقدمه

عبدالله اصغر فرزند امام علی (ع)[۱]، مادرش لیلی دختر مسعود بن خالد بن ربعی بن مسلم بن جندل بن نهشل بن دارم التمیمیه[۲] و کنیه‌اش ابوبکر است[۳].

پس از شهادت فرزندان امام حسن (ع)، عبدالله نخستین فرزند امام علی (ع) بود که به محضر امام حسین (ع) رسید و از برادر بزرگوارش اجازه نبرد گرفت و عازم میدان شد. وی هنگام کارزار با دشمن چنین رجز می‌خواند:

شَیْخِی عَلیٌّ ذُوالفَخارِ الأطْوَلِمِنْ هاشِمِ الصِّدْقِ الکَریمِ المِفْضَلِ
هَذا الحسینُ بْنُ النَبیِ المُرْسَلِنَذوذُ عَنْهُ بِالحُسامِ لفَیصلِ
تَفْدیهِ نَفْسِی مِنْ اخٍ مُبَجَّلِیا ربِّ فامْنَحْنِی ثوابَ المجزل[۴]
پدرم علی است با افتخارات بلند، از قبیله بنی‌هاشم، راستگو، بزرگوار و با فضیلت؛ این حسین فرزند پیامبر مرسل است؛ و ما با شمشیر برنده از او دفاع می‌کنیم؛ جانم فدای این برادر با احترام باد! پروردگارا مرا پاداشی بسیار ببخش.

عبدالله ۲۱ تن از سپاه یزید را به هلاکت رساند و سرانجام به دست زحر بن قیس نخعی[۵] و به قولی عبدالله بن عقبه غنوی به فیض شهادت رسید[۶].[۷]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. مناقب، ج۴، ص۱۲۲؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۳؛ اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۰؛ عوالم العلوم، ج۱۷، ص۳۴۳. ابوالفرج اصفهانی ذیل عنوان «ابوبکر بن علی» آورده است: «نامش معلوم نیست». (مقاتل الطالبیین، ص۸۶، دارالمعرفة). سماوی نیز نام وی را «عبدالله» یا «محمد اصغر» ثبت کرده است (ابصارالعین، ص۷۰، مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة).
  2. مقتل الحسین (ع)، خوارزمی، ج۲، ص۳۲؛ لباب الانساب، ج۱، ص۳۳۷؛ الفتوح، ج۵، ص۲۰۵. شیخ مفید فرزندان لیلی را، ابوبکر، محمد اصغر و عبیدالله (ارشاد، ج۱، ص۳۵۴، کنگره جهانی هزاره شیخ مفید) و «عمری» نام آنها را ابوبکر و عبدالله ذکر کرده است. (المجدی، ص۱۲).
  3. الفتوح، ج۵، ص۲۰۵؛ مقتل الحسین (ع)، خوارزمی، ج۲، ص۳۲؛ لباب الانساب، ج۱، ص۳۳۶.
  4. مقتل الحسین (ع)، خوارزمی، ج۲، ص۳۳، انوارالهدی؛ الفتوح، ج۵، ص۲۰۵؛ ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۳۲ با اندکی تفاوت.
  5. نام وی زحر بن بدر (الفتوح، ج۵، ص۲۰۵) و زجر بن بدر (ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۳۲ به نقل از عوالم) نیز نوشته شده است.
  6. مقتل الحسین (ع)، خوارزمی، ج۲، ص۳۲، انوارالهدی. امام محمد باقر (ع) فرمود: عبدالله به دست مردی از قبیله همدان به درجه شهادت رسید». مداینی نیز گفته است؛ کشته وی را در میان شهیدان یافتند ولی نام کشنده‌اش معلوم نیست. (مقاتل الطالبیین، ص۸۶، دارالمعرفة؛ ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۳۳).
  7. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص۲۲۵-۲۲۶.