عبیدالله بن علی حلبی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابوعلی عبیدالله بن علی بن ابی شعبه حلبی کوفی از خاندانی مشهور و شیعه مذهب در کوفه، از آل ابی شعبه،[۱] موالی بنی عجل[۲] و بنی تیم اللات بن ثعلبه[۳] بود و در شمار اصحاب امام صادق(ع) یاد شده[۴] و از آن بزرگوار،[۵] امام کاظم(ع)،[۶] یحیی بن عمران حلبی[۷] و دیگران روایت نقل کرده است.

عده‌ای چون حماد بن عثمان،[۸] ابان، یونس، عبدالله بن مسکان، علی بن حسن طاطری، علی بن رئاب، ابن ابی عمیر[۹] و دیگران از او روایت کرده‌اند. جدش ابوشعبه از امام حسن و امام حسین(ع) روایت کرده و این خاندان همگی از محدثان مورد اعتماد بوده و عبیدالله، بزرگ و سرشناس ایشان محسوب می‌‌شد. او، پدر و برادرانش به تجارت در حلب اشتغال داشتند و از این رو به حلبی مشهور گشتند.

وی دارای کتابی بوده که آن را بر امام صادق(ع) عرضه داشت که مورد تأیید و تحسین آن حضرت قرار گرفت و فرمود که آیا اینان (اهل سنت) نظیر این کتاب را دارند.[۱۰] از این کتاب در برخی از منابع با نام اصل[۱۱] و کتاب الفقه[۱۲] یاد شده است.[۱۳]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۲، ص۳۷.
  2. مجمع الرجال، ج۴، ص۱۲۴.
  3. رجال النجاشی، ج۲، ص۳۷.
  4. رجال الطوسی، ص۲۲۹.
  5. جامع الرواة، ج۱، ص۵۲۹.
  6. مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۵، ص۱۸۸.
  7. رجال البرقی، ص۲۳.
  8. الفهرست (طوسی)، ص۱۰۶.
  9. جامع الرواة، ج۱، ص۵۲۹.
  10. رجال النجاشی، ج۲، ص۳۷ و ۳۸.
  11. الذریعه، ج۲۶، ص۴۸.
  12. الذریعه، ج۱۶، ص۲۸۱.
  13. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۵۰۵.