عصمت امام در حدیث امام حسن چگونه توصیف شده است؟ (پرسش)

عصمت امام در حدیث امام حسن چگونه توصیف شده است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث عصمت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی عصمت مراجعه شود.

عصمت امام در حدیث امام حسن چگونه توصیف شده است؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ عصمت
مدخل بالاترعصمت امام
مدخل اصلیعصمت امام در معارف و سیره امام حسن
تعداد پاسخ۱ پاسخ

پاسخ نخست

 
محمد حسین فاریاب

حجت الاسلام و المسلمین دکتر فاریاب در کتاب «عصمت امام» در این‌باره گفته‌‌اند:

«روایاتی از امام حسن(ع) در خصوص عصمت امام نقل شده که البته به جهت اختناق و فشار حکومت وقت بر آن حضرت در آن عصر، نه تنها تعداد آنها زیاد نیست بلکه آن حضرت صرفا به معصوم بودن اهل بیت(ع) اشاره کرده و به سایر جهات مرتبط با آن همچون گستره عصمت امام، براهین اثبات عصمت و یا ضرورت آن در امام نپرداخته‌اند. در ادامه دو نمونه از روایات آن حضرت را نقل می‌کنیم.

روایت اول: تأکید بر طاهر و طیب بودن اهل بیت(ع)

امام مجتبی(ع) پس از شهادت پدر بزرگوارش و در روز بیعت کردن مردم با وی، در خطبه‌ای به شیعیان کوفه می‌گوید: «ما حزب الله پیروز و عترت نزدیک رسول الله و اهل بیت پاک و پاکیزه و یکی از دو ثقلی هستیم که پیامبر پس از خود در میان امتش بر جا گذاشته است»[۱].

امام حسن (ع) در این خطبه بر طاهر و طیب بودن اهل بیت پیامبر اکرم (ص) که تعبیر دیگری از مفهوم عصمت است، تأکید کرده است.

روایت دوم: بیان مصادیق ابرار در قرآن

در روایت دیگری محمد بن حنفیه از امام حسن (ع) نقل می‌کند که فرمودند: «هرجا که در قرآن درباره ابرار مطلبی آمده است، به خدا سوگند مقصود از آنان علی بن ابی طالب، فاطمه، من و حسین هستیم.... قلب‌های ما به سبب اطاعت خدا و انجام دادن نیکی‌ها و بیزاری جستن از دنیا و محبتش، به مقام‌های عالی رسیده است، و ما خداوند را در همه واجباتش اطاعت کردیم»[۲].[۳].

منبع‌شناسی جامع عصمت

پانویس

  1. «نَحْنُ حِزْبُ اللَّهِ الْغَالِبُونَ وَ عِتْرَةُ رَسُولِهِ الْأَقْرَبُونَ وَ أَهْلُ بَيْتِهِ الطَّيِّبُونَ الطَّاهِرُونَ وَ أَحَدُ الثَّقَلَيْنِ اللَّذَيْنِ خَلَّفَهُمَا رَسُولُ اللَّهِ (ص) فِي أُمَّتِهِ»؛ محمد بن محمد بن نعمان (شیخ مفید)، الامالی، تحقیق حسین استادولی و علی اکبر غفاری، ص۳۴۸؛ محمد بن حسن طوسی، الامالی، ص۱۲۱؛ علی بن حسین مسعودی، مروج الذهب، ج۲، ص۴۳۱.
  2. محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج۲۴، ص۱.
  3. فاریاب، محمد حسین، عصمت امام، ص۱۵۱.