غیرت در معارف و سیره حسینی
مقدمه
یکی از خصلتهای پسندیده، غیرت است و خداوند نیز بندگان غیرتمند خود را دوست دارد. در حادثه عاشورا جوانان بنیهاشم پیوسته اهل بیت حضرت را در طول سفر در خیمهها محافظت میکردند، شبها با حراست آنها - به ویژه قمر بنیهاشم - زنان حرم آسوده و بیهراس میخفتند.
خود حضرت نیز تا وقتی که زنده بود، نتوانست تحمل کند که نامردان به حریم ناموس او نزدیک شوند تا جایی که نوشتهاند: حضرت در حملههای خود نقطهای در میدان نبرد انتخاب کرده بود که نزدیک خیام حرم باشد تا در صورت حمله دشمن کسی متعرض مخدرات نشود. در واپسین لحظات هم که مجروح بر زمین افتاده بود، وقتی شنید که گروهی از سپاه دشمن قصد حمله به خیمهها و تعرض به زنان و کودکان را دارند بر سرشان فریاد برآورد: «ای پیروان آل ابوسفیان! اگر دین ندارید و از معاد نمیترسید، لااقل در دنیا آزادمرد باشید... من با شما میجنگم و شما با من میجنگید، به زنان که نباید تعرض کرد! تا وقتی من زندهام طغیانگرانتان را از تعرض به حرم من باز دارید»[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ کلمات الامام الحسین (ع)، ص۵۰۴.
- ↑ غیوری، سید مجتبی، مقاله «امام حسین و تربیت دینی»، فرهنگ عاشورایی ج۷ ص ۷۱.