قانون اساسی مدینه و مسئله امنیت در دولت نبوی (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
قانون اساسی مدینه و مسئله امنیت در دولت نبوی
زبانفارسی
نویسندهرجب علی اسفندیار
موضوعقانون اساسی در معاررف و سیره نبوی
مذهبشیعه
منتشر شده درسیره سیاسی پیامبر اعظم
وابسته بهانتشارات پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی
محل نشرتهران، ایران
تاریخ نشر۱۳۸۶
شماره صفحاتصفحات ۳۷۵ الی ۳۹۴

قانون اساسی مدینه و مسئله امنیت در دولت نبوی عنوان مقاله‌ای است که به بحث و بررسی پیرامون قانون اساسی و امنیت در دولت نبوی می‌پردازد. این مقاله ۱۹ صفحه‌ای به قلم رجب علی اسفندیار نگاشته شده و در سیره سیاسی پیامبر اعظم منتشر گشته است.

چکیده مقاله

نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسد: «زیر بنای جامعه مدنی عقلانیت بشری و انسان محوری است، از این رو قانون مورد پسند آن هم صیغه بشری پیدا می‌کند. طرح چنین دیدگاهی در جامعه اسلامی که همه قوانین آن منشا الهی دارد، محل تامل است. جامعه اسلامی همانند همه جوامع بشری برای حفظ نظم و انسجام نیازمند قانون است. پیامبر اکرم(ص) به عنوان مجری دستورهای شرع قانون‌گرایی را به عنوان یک اصل مسلم پذیرفته و بدان پای بند بوده است. این مقاله درصدد تبیین قانون اساسی مدینه و مسئله امنیت در دولت نبوی است. پیش فرض اساسی این نوشتار این است که پیامبر(ص) علاوه بر مقام رسالت، منصب حکومت و فصل خصومت را نیز به عنوان یکی از وظایف شرعی خود و در راستای رسالت تعقیب نموده است».

فهرست مقاله

  1. قوانین مربوط به مناسبات مهاجر و انصار و نقش آن در امنیت مدینه
  2. قوانین مربوط به مناسبات با یهود و مشرکان و نقش آن در امنیت مدینه
  • نتیجه گیری

دربارهٔ پدیدآورنده

رجبعلی اسفندیار
آقای دکتر رجبعلی اسفندیار (متولد ۱۳۴۵ش، فیروزکوه)، در کنار دروس متداول حوزوی خود را در محضر تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری علوم سیاسی به اتمام رساند. عضویت در هیأت علمی پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و مدیریت امور پژوهشی پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی و کارشناس مسئول هیأت علمی دفتر تبلیغات اسلامی ازجمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «قانون اساسی مدینه و مسئله امنیت در دولت نبوی»، «قانون اساسی مدینه و مسئله امنیت در دولت نبوی»، «شورا و مشورت در حکومت نبوی»، «مطالعات فلسفه سیاسی» و «مأخذشناسی اندیشه سیاسی اسلام» برخی از این آثار است.[۱]

اثر وابسته به مقاله

پانویس